Bij de laatste verkiezingen hebben we zowaar kunnen stemmen op niet partij gebonden personen in de wijkraad. Mijn vrouw en ik hebben onze partij wel genoemd, omdat in onze wijk Oosterflank sowieso bekend is waar wij staan. Maar er is een precedent geschapen: iemand kiezen die niet partij gebonden is.

Bij het bekijken van de gemeentelijke website - onder de aanwijzing: bestuur - staan de taken van het huidige college, die gezien het enorme aantal wethouders flink zijn opgepept. Ik denk dat iedere geschoolde bestuurskundige dit takenpakket kan terugbrengen tot zes of zeven. Dat is namelijk het aantal wethouders, dat we altijd gehad hebben.

Eén voor financiën en personeel.

Eén voor haven en economie.

Eén voor cultuur, sport en onderwijs.

Eén voor buitenruimte en milieu.

Eén voor sociale zaken, werkloosheid en armoedebestrijding.

Eén voor woningen, gebouwen en infrastructuur.

Dit kan eventueel worden aangevuld voor een “vliegende keep” die daar waar nodig zijn collega’s tijdelijk bijstaat of de gekozen zes verdelen de openstaande taken.

Een half jaar voor de verkiezingen kan iedereen solliciteren op deze functies. Daarna gaat een door de gemeenteraad aangewezen commissie (moet een afspiegeling van de raad zijn) een voorselectie houden om tot vier kandidaten per zetel te komen. Persoonlijkheid, ervaring en kennis van zaken moeten de uitgangspunten zijn bij de selectie.   

Bij de gemeenteraadverkiezingen (hopelijk dan volgens het districtenstelsel) ligt ook een stembiljet met per wethouderschap vier namen.

Uiteraard moet het promoten van de kandidaten eerlijk verlopen door ieder een vastgesteld bedrag te geven, dat niet overschreden mag worden (niet te hoog, want goede wijn behoeft geen krans).

Ook de tijd voor propaganda bij de gesubsidieerde media - zoals RTV Rijnmond - is op de seconde gelijk. De c.v. ‘s van alle kandidaten worden gepubliceerd op de gemeentelijk website en huis aan huisbladen: een volkomen gelijk speelveld dus. Daarnaast mag worden verwacht dat de kandidaten hun doelstellingen, waarop ze kunnen worden afgerekend, bekend maken.

Dit lijkt utopisch, maar in de VS worden op deze manier commissarissen, officieren van justitie, burgemeesters en andere functionarissen gekozen. Directe democratie.

Het mooie is, dat ze daarna worden beoordeeld op hun functioneren en niet op hun politieke afkomst. Wethouders die volgens het in onze stad steeds meer voorkomende “eigen volk eerst” principe worden gekozen, moeten dus of heel goed werk afleveren of afgezet worden en plaats maken voor nummer twee op de kieslijst.

Dat de burgemeester gekozen moet worden is buiten kijf; het is duidelijk dat wat mij betreft daar ook vier kandidaten op een stembiljet mogen komen: Aboutaleb zou grandioos winnen.  

Leuk en democratisch idee toch? En zo politiek vernieuwend, dat ik er geen seconde over twijfel of D66 het overneemt!