door Jan D. Swart

De Rotterdamse klimaatwethouder Arno Bonte mag zich gelukkig prijzen met een oppositie in de raad waarin partijen als de SP, 50Plus, de Partij voor de Dieren en de moslimeenheden Denk en Nida economie net even een fractie minder belangrijk vinden dan een groen, groen, knollenknollenveld. Ze schakelden daarom bij het stemmen met groot gemak niet alleen Leefbaar Rotterdam uit, maar bij sommige onderdelen van het debat over de Energietransitie ook coalitiepartner VVD.

Rotterdam mag na donderdag de wandelpaden in op weg naar schone lucht, schone adem, schone longen en een schone haven. Sinds wethouder Adriaan Visser als rentmeester van de haven uit het zicht van de actualiteit verdwenen is, heeft Bonte vrij spel. Diep in zijn hart wil hij alle havens ’t liefst dempen, zeggen zijn tegenstanders in het torenflat aan de Wilhelminakade. En dus gooide Bonte na 33 moties en 7 amandementen donderdagavond triomfantelijk de ranke bips over het zadel van zijn fiets en reed zingend naar huis, dat ergens in Rotterdam omgetwijfeld geen gasaansluiting meer heeft, geen oliepitjes en mocht dat huis een tuin hebben, dan staat daarin vast een miniatuur van een windmolen. 

Slechts bij een enkel klimaatvoorstelletje moest de Rotterdamse klimaatwethouder donderdag aan de Coolsingel prijs geven. De rest was winst. Leefbaar en de PVV konden tegenstemmen wat ze wilden: kansloos. Ook wanneer de VVD het allemaal net even te gortig vond en hoofdschuddend nee meestemde.  

Opmerkelijk

Zelfs de motie ‘Handen af van de haven’ – ingediend door Leefbaar en de VVD – waarin beide partijen vroegen om in het kader van die nerveuze CO2-reductie de concurrentiepositie van Rotterdam ten opzichte van andere havens niet uit het oog te verliezen, werd verworpen. Opmerkelijk. ''Twee eeuwen havenarbeid naar de Filestijnen'', aldus drs. Sjors van Maurik. 

De fossielenindustrie in de haven blijft de boosdoener voor de politieke partijen, die met Rotterdam en Nederland op het terrein van wereldschoonheid een voortrekkersrol willen. Maar omdat dit naar hun idee niet snel genoeg gaat, werd gisteren om te beginnen de directeur van het Havenbedrijf verwijtend ‘’de onderkoning van Rotterdam’’ genoemd. Dat was de eerste beschuldiging, en die kwam op naam van de Partij voor de Dieren.

Maar er waren veel meer aanmerkingen en berispingen tijdens de behandeling van het raadsvoorstel van de Energietransitie. En ze kwamen vooral van Leefbaar Rotterdam, dat volgens raadslid Robert Simons best wil verduurzamen, maar de manier waarop ‘’gekkenwerk vindt.’’

In het heetst van de discussie riep Simons tegen zijn collega Stephan Leewis van GroenLinks zelfs dat hij hem ‘’een klimaatterrorist’’ vond. Dat vond burgemeester Aboutaleb iets te bruut en vroeg aan de nestor van de gemeenteraad een andere kwalificatie te gebruiken. Maar daar zag Simons vanaf.

Ook tussen de raadsleden Leewis en Geert Koster van Leefbaar boterde het niet. Toen de eerste zei dat er voor elke verloren fossiele baan in de haven zeven nieuwe beschikbaar komen in de windmolens- en zonnepanelenhandel vroeg Koster ‘’waar die fabrikanten van zonnepanelen in Nederland dan gevestigd waren?’’

En toen moest GroenLinks toegeven dat die er in ons land nog niet waren. ‘’Maar ze komen vast’’, zei de altijd vriendelijke en optimistische Stephan Leewis.

Groene sprookjes

‘’Groene sprookjes van klimaatfundamentalisten’’, herhaalde Robert Simons, die het allemaal omschreef als ‘’drijfzand en bangmakerij’’ en Rotterdam erop attent maakte ‘’dat vooral de klimaat- en transitiewetenschappers profiteerden van al die bewegingen.’’ Buiten de raadszaal vielen de namen met inmiddels de dikke portemonnees. Leefbaar zou er eens een lijstje van gaan samenstellen.

‘’We liggen als stad al jaren onder water, wist u dat?’’, vroeg Simons. ‘’Maar we zijn als land grote kenners op dat gebied en we fiksen het met twee vingers in onze neus.’’
‘’Maar er is een grens. Je kan de dijken niet blijven ophogen’’, vond Dennis Tak van de Partij van de Arbeid, die zei dat Simons selectief had geshopt in het wereldje van experts. ‘’Gegeven moment komen de golven erover heen en loopt Rotterdam onder. Wilt u dat op uw geweten hebben?’’

Op de vraag aan Geert Koster (Leefbaar) waarom hij nu eigenlijk zo tegen die bescherming is, antwoordde hij: ‘’Simpel, want ik wil die 150 miljoen euro in Rotterdam besteden aan zorg en veiligheid.’’
En niet aan het volbouwen van de Noordzee met windmolens, wat wethouder Arno Bonte later op de middag als vast voornemen lanceerde.

33 Megaton CO2

Ook meldde Bonte dat er op dit moment 33 megaton CO2 per jaar wordt uitgestoten en hij wil in 2013 uitkomen op 12 megaton. In 2050 is Rotterdam dan klimaatneutraal. Niet naar de zin van de Partij voor de Dieren, die om cijferredenen aan het einde van de lange avond zelfs tegen het basisplan stemde.

Uitgangspunt van het Rotterdamse Klimaatakkoord is dat de energietransitie voor iedereen betaalbaar moet zijn om energiearmoede te voorkomen. Er wordt ingezet op maximale C02-reductie tegen minimale maatschappelijke kosten en de vervuiler betaalt.

Dennis Tak verwoordde het anders en zei: ‘’Het gaat om het stoppen van het naar de klote helpen van de planeet en de overgang naar een duurzame economie.’’ Daar voegde hij aan toe: ‘’Het neoliberale beleid van onze regering heeft huishoudens opgezadeld met de hoogste vaste lasten in een decennium. Daarom willen wij dat de stad Rotterdam het heft stevig in handen neemt en niet toekijkt hoe de rekening bij jan modaal in zijn maag gesplitst wordt.’’