Mensen met een beperking krijgen in veel gemeenten nog altijd veel te weinig hulp om volwaardig mee te doen in de maatschappij. Deze ongelijkheid is hardnekkig, blijkt uit een rondgang van NU.nl langs toezichthouders, onderzoekers en ervaringsdeskundigen.

Een vader met niet-aangeboren hersenletsel had een extra accu nodig voor zijn door de gemeente betaalde elektrische driewielfiets. Anders kon hij zijn zoontje niet naar school én weer terug brengen, vertelt hij aan NU.nl. Maar zijn gemeente weigerde. "Dit hebben we en hier moet je het mee doen", kreeg hij te horen.

Een vrouw met een beperking loopt zelfs al jaren tegen gemeentelijke bureaucratie aan. "Ik moest zes jaar geleden een jaar wachten op een rolstoel waarmee ik zelfstandig de deur uit kon", zegt ze. En zelfs na een jaar wachten ging er nog bijna een streep door. De gemeente liet haar weten dat de rolstoel te duur was. "Maar nadat ik had geklaagd op sociale media en een hoge ambtenaar van het ministerie van Volksgezondheid zich ermee ging bemoeien, had ik binnen een week die rolstoel in huis."