Fietsen in het centrum of anders ophoepelen

18 October 2019, 02:23 uur
Mobiliteit
mainImage
Jeroen Postma (GroenLinks) en inzet wethouder Bokhove (GL)

door Jan D. Swart

Jeroen Postma van het Rotterdamse GroenLinks boost zijn zelfvertrouwen op het zadel van zijn fiets. Hij wiebelt er eventjes lekker op en verzint dan hele mooie toepasselijke fietszinnen. Zelfs wie niet fietst moet dan ook nog toegeven dat er geen woord van is gelogen.

Het is zelfs nog frappanter: wie een hekel aan fietsen heeft of vanwege ouderdom of mankementen weet dat het de Goden verzoeken is, gaat het door hem kansloos toch problemen. Postma wil directeur worden van de ANWB. 

Nu is hij dat nog van de fietsafdeling van Het Leger des Heils. Hij propageert, stimuleert, enthousiasmeert en gaat deuren langs. Hij belde aan bij Tak (PvdA), Zeegers (D66), Karremans (VVD), Segers-Hogendoorn (CDA) en ze volgden hem bedwelmd allemaal. Fietsschoentjes, broekjes, hempjes - zoals Pascal Lansink het zou kunnen zeggen.

En daar reden ze, op weg naar de Beukelsdijk, naar hun Koningin. De Koningin van de fiets: wethouder Judith Bokhove. Alle zes op de foto. Alle zes eensgezind zoekend naar het gaatje, omdat de fiets van Feyenoord-supporter René Segers-Hoogendoorn lek was gereden. Een bandenwippertje, een pompje, een beetje spuug, zoeken en plakken. Een decoratief beeld van de nieuwe stadsorde.

Rotterdam maakt met deze coalitie mooie buitentijden door en Jeroen Postma verwoordde het donderdag met zichtbaar genot omdat hij er thuis op had gestudeerd.

‘’De fiets is net een duizendingendoekje. Een oplossing voor heel veel problemen. Vieze lucht door uitlaatgassen? Meer fietsen. Overwicht door te weinig bewegen? Pak vaker de fiets. Te veel verkeersongelukken? Voorrang voor de fiets. Drukte in het openbaar vervoer? De fiets zit nooit vol. Steeds meer winkels en woningen in de stad? Er is altijd ruimte voor de fiets.’’

Fietsnota 2025

De Fietsnota 2025 van Judith Bokhove kon zich geen betere introductie wensen. Iedereen verplicht fietsen. De Rotterdamse ambtenaren, 12.000 man, voorop met een promofiets. Chantal Zeegers straalde bij de gedachte.

Maar toen kwam Robert Simons, de oud bouwwethouder van Rotterdam en die zag het toch even allemaal wat anders en vroeg zich af op het centrum van Rotterdam op deze manier niet één groot woonerf werd. Ja, hij vond fietsen prima. Uitstekend zelfs, maar verplicht fietsen toch een beetje Germaans. 

Nee, dat zei hij niet. Maar er waren mensen die zagen het 'm denken. Zelf zei hij dat hij graag alle modules een eerlijke kans wilde geven. Dus ook de auto.

En de ouderen?

Postma zei er geen woord over. Zijn baas, zijn wethouder, evenmin. Niemand eigenlijk.
‘’Ouderen kunnen gratis met het OV naar het centrum,’’, zei de Partij van de Arbeid.
En ouderen die slecht lopen?
‘’De rolstoel'', zei de PvdA. 

De oude rode partij stond geen seconde stil dat moeilijk lopende ouderen in een auto gewoon gas kunnen geven en sturen. Dat ze zich daarna in het centrum van de stad tot overmaat van ramp een ongeluk betaalden aan parkeergeld, dat vond ook het CDA meer dan logisch.

En misschien hebben de jongeren groot gelijk en heeft de ouderdom in het moderne flitsende centrum van Rotterdam ook helemaal niks meer te zoeken. Dus niet zaniken. Wandelen of fietsen. Zo niet, ophoepelen, tijd voorbij.