door Jan D. Swart

De wijkraad Bloemhof wacht op het eerste raadslid van Rotterdam dat de moeite neemt om in tuindorp De Kossel te komen kijken hoe slecht sommige woningen eraan toe zijn. Kozijnen met grote gaten, met als gevolg tocht- en vochtproblemen, schimmel en stank zijn de belangrijkste boosdoeners. Maar er is er nog één: de woningcorporatie Woonstad, die er in de ogen van de bewoners met de pet naar gooit.

In De Kossel wonen huurders en kopers in woningen die tijdens de renovatie in de jaren negentig voorzien zijn van kozijnen met dubbel glas. Na vijfentwintig jaar zijn de afdichtingen van de kozijnen aan vervanging toe, maar Woonstad stelt die ingreep stelselmatig uit, nu weer tot 2027, ondanks een wanhoopspetitie die door honderden bewoners is ondertekend.

‘’Maar ook individuele protesten zijn stuk-voor-stuk afgewimpeld. Pas na veel vijven en zessen heeft Woonstad een brief met een contacttelefoonnummer verspreid, maar toen gaf op zijn beurt de aannemer weer niet thuis, terwijl men bij de woningcorporatie naar hem bleef verwijzen’’, luidt de strekking van de oproep aan de gemeenteraad en bouwwethouder Zeegers om het kat- en muisspelletje van Woonstad serieus te nemen. Te meer omdat de hulp van Bouw- en Woningtoezicht ook niet tot resultaat heeft geleid. Bovendien worden er geen vergaderingen van de VvE belegd. 

Het ongevraagde advies van Bloemhof luidt dan ook: ‘’Maan Woonstad tot het doen van een inventarisatie van het huidige energielabel. Want wij horen van bewoners dat de huurprijzen vastgesteld zijn op basis van label C, terwijl dat in de praktijk zeker niet het geval is. Te veel bewoners moeten nu vanwege de tochtproblematiek veel meer stoken dan nodig zou moeten zijn.’’

De bouw van de Kossel vond in twee fases plaats. Kossel I (1921-1922) bestaat uit 70 eengezinswoningen en 170 boven en beneden woningen. Kossel I heeft de status van gemeentelijk monument. In Kossel II (1923-1925) staan 500 boven en benedenwoningen.