ASTRID KOCKELKOREN is sinds 2018 raadslid voor GroenLinks in Rotterdam. Ze is 43 jaar, samenwonend en heeft twee kinderen van 10 en 13 jaar.
Opleiding: Bouwkunde in Delft.
Beroep: freelance stedenbouwkundige.
Salaris: Raadsvergoeding en inkomen uit freelance projecten.
Om wie kan je lachen: Mijn kinderen.
Hekel aan: Onverschilligheid.
2e politieke partij (na GroenLinks): Die is er niet, maar alles in het linker-spectrum doet het bij mij goed.
Favoriete GroenLinks-politicus: Femke Halsema.
Favoriete niet-GroenLinks-politicus: Alexandria Ocasio-Cortez.
Feyenoord, Sparta of Excelsior: Feyenoord.
Grootste ergernis: Automobilisten die midden op de weg het portier open gooien bij het naar school brengen van hun kinderen.

1. Bent u raadslid uit bevlogenheid of is het ook (een beetje) carrièredrift?
‘’ Ik doe het raadswerk echt uit bevlogenheid, al denk ik dat weinig zullen toegeven het wel uit carrièredrift te doen. Ik wil graag met bewoners verandering te weeg brengen in de stad en mijn handen uit de mouwen steken. Ik ben eerst gebiedscommissielid in Delfshaven geweest. Ik zag daar hoeveel Rotterdammers er zijn die ook belangeloos elkaar helpen, eten voor elkaar koken, een praatje met elkaar maken en naar elkaar omkijken. Die kracht en energie van Rotterdammers vond ik zo mooi, dat goede gevoel wilde ik ook naar de gemeenteraad brengen. Ik vind het prima om veel te vergaderen en in zaaltjes te zitten om te vertolken wat Rotterdammers aan het doen zijn. Dat zien en dat over het voetlicht brengen vind ik echt mooi.’’

2. Wanneer is een Rotterdams raadslid een echte Rotterdammer?
‘’Eigenlijk is iedereen die zich Rotterdammer voelt een echte Rotterdammer. Als je hart hebt voor de stad. Rotterdammers zijn mensen die ergens komen wonen en oog hebben voor een ander. Mensen die een praatje maken met de buurvrouw of zelf de tuin gaan vergroenen. Het is mooi om te zien als Rotterdam je thuis is. Ik woon hier nu al 20 jaar, mijn kinderen zijn hier geboren. Zodra je ergens geweest bent, weer de stad in kom en je ziet de Erasmusbrug, dan weet je zeker: dat is mijn stadje. En zoveel mensen hebben Rotterdam in hun hart gesloten. Dan maakt het niet uit waar je vandaan komt.’’

3. Wat zou u aan de stad veranderen als u het ondemocratisch helemaal alleen voor het zeggen had?
‘’Ik wil bouwen aan een stad waar het voor iedereen fijn wonen is. Nu en in de toekomst. Waar iedereen een dak boven zijn of haar hoofd heeft. Er zijn nog teveel mensen die nu geen geschikte betaalbare woning kunnen vinden. Dat zou ik aanpakken. Maar ook in de toekomst moet Rotterdam een fijne stad zijn om in te wonen. Schone lucht is daarvoor heel belangrijk. Ik wil dus zorgen voor een duurzaam thuis voor iedereen in een veilige groene wijk.’’