De volkstuinen in Rotterdam worden bedreigd. Volgens de AVVN ‘Samen natuurlijk tuinieren’ is dat goed te lezen in het concept Visie Volkstuinen van het Rotterdamse stadsbestuur, dat grond nodig heeft om huizen te bouwen. De AVVN zegt dat het Visie-document ‘plots is vastgesteld’, dat wensen van volkstuinhouders tot in den treure zijn besproken, maar niet zijn meegenomen en dat er sprake is ‘van een ambtelijk gekleurde notitie.’

Het is niet de eerste keer deze week dat gemeenteambtenaren als grote onzichtbare schuldigen worden aangewezen in dit soort kwesties. Ook bij het verstrekken van vergunningen voor strandpaviljoens in Hoek van Holland is er frictie in de ‘darkrooms van het stadhuis’ (*) en heeft het er de schijn van dat wethouders veel te veel speelruimte geven aan hun ambtenaren.

De AVVN mist in de ambtelijke visie het allerbelangrijkste argument: ‘’De harde vaststelling dat volkstuinen bij Rotterdam horen en dus niet mogen verdwijnen. Woningen zijn nodig. Maar offer daar niet de veelzijdige volkstuinen voor op!’’

De gezamenlijk optrekkende Rotterdamse volkstuinen willen de visie aangevuld zien met teksten als: ‘Een minimum aantal hectaren, een eigen beleidsafdeling (bij de gemeente) en vooral de toevoeging dat ruimteclaims worden gemaakt met de drie garanties uit de natuurbeschermingswet als basis. Dat betekent alleen bouwen in groen als er geen alternatief is, alleen bij zwaarwegend openbaar belang en altijd met compensatie van al het groen dat verloren gaat.’

(*) De uitdrukking is van Pim Fortuyn (1948-2002), die zich in zijn korte periode als gemeenteraadslid verzette tegen het ambtenarenoverwicht binnen de lokale politiek.