CHRISTINE ZANDBERG, 35 jaar, sinds 2021 raadslid CDA (in de rebound), getrouwd en in september 2021 moeder geworden van Floris.
Opleiding: Personeelsmanagement.
Beroep: Teamleider bij Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard.
Salaris: Genoeg om van te leven.
Om wie kan je lachen: Om mijn eigen zoontje.
Hekel aan:  Mensen die niet eerlijk zijn.
2e politieke partij (na CDA): CDU.
Favoriete CDA-politicus: Ruud Lubbers, hij leidde Nederland in economisch moeilijke tijden.
Favoriete niet-CDA-politicus: Gerdi Verbeet.
Feyenoord, Sparta of Excelsior: Sparta.
Grootste ergernis: Grote woorden in de politiek. Het geschreeuw. Het lukt ons niet meer om de nuance te vinden. We leven in een tijd waarin mensen zich alleen nog meer kunnen identificeren door zich af te zetten tegen mensen. We moeten op zoek naar verbinding.

1. Bent u raadslid uit bevlogenheid of is het ook (een beetje) carrièredrift?
‘’Uit bevlogenheid. Ik geloof niet dat je een carrière in de politiek kunt nastreven. Het begint met passie. Om idealen te bereiken heb je bevlogenheid nodig. Je kunt van de politiek wel je beroep maken, maar daar heb je passie voor nodig. Je moet immers ergens beginnen. Ik kan me best voorstellen dat er politici zijn die ambities hebben om naar Den Haag te gaan, maar dat begint met een drive. Je gaat niet de politiek in omdat je de wens hebt je CV op te bouwen.’’

2. Wanneer is een Rotterdams raadslid een echte Rotterdammer?
‘’Rotterdam heeft heel veel wijken, die wijken maken de stad. Daar moet je voor staan. Breder kijken naar de Coolsingel. In Rozenburg kijken inwoners met een andere blik naar onderwerpen dan mensen die in het centrum wonen. Je moet oog hebben voor die verschillende belangen. In de Rotterdamse gemeenteraad komen veel verschillende competenties bij elkaar. Dat is hartstikke mooi. Toch zijn er ook zaken die wel wat minder luidruchtig mogen. Minder schreeuwen en grote woorden gebruiken bijvoorbeeld. Je moet daadwerkelijk kunnen zoeken naar oplossingen. Dat is hoe het politieke stelsel in Nederland werkt. Daar horen ook compromissen bij.’’

3. Wat zou u aan de stad veranderen als u het ondemocratisch helemaal alleen voor het zeggen had?
‘’Ik zou gelijk meer betaalbare woningen realiseren. Ook mensen met een heel normaal inkomen moeten we namelijk niet de stad uitjagen, die moeten in Rotterdam kunnen en blijven wonen. Dat is heel belangrijk. Ik denk dat we de afgelopen tijd al wat kleine stapjes in de goede richting hebben gezet. Onder meer de zelfbewoningsplicht vind ik een goede maatregel. Gelukkig zijn we ook meer gaan bouwen voor middeninkomens en dat wil ik blijven doen. Tien procent van alle sociale huurders zit vast in die sector. Die willen doorstromen naar een nieuwe woning maar die moet er dan wel zijn. Daarnaast zou ik wijken leefbaarder maken.’’