Aan wethouder Arjan van Gils de eer om in Rotterdam moskeeën officieel open te stellen voor het sluiten van islamitische huwelijken. Het is hem schriftelijk gevraagd door Denk-raadslid Enes Yiğit, die geïnspireerd was geraakt door de recente toestemming van Amsterdam om daarvoor de komende vijf jaar de Westermoskee te gebruiken.

‘’Er is binnen de Rotterdamse moslimgemeenschap behoefte om te kunnen trouwen volgens de islamitische tradities en rituelen. De moskeeën zijn bij uitstek geschikt om in die specifieke behoefte te kunnen voorzien’’, schrijft hij.

De algemene gedachte is dat men tegenwoordig overal kan trouwen waar men wil. Zelfs op het strand. En er zijn inderdaad gemeenten die deze wens faciliteren en zelfs in de avonduren een ambtenaar van de burgerlijke stand naar de gekozen locatie sturen. Voorwaarde is wel: openbaarheid. Maar de voorschriften zijn per gemeente verschillend. In Rotterdam: geen duiven oplaten, trouwstoeten mogen niet toeteren en als men elders dan in het stadhuis wil trouwen, moet dat worden besproken.

Trouwambtenaren zijn in de regel ambtenaren. Maar het kunnen tegenwoordig ook bekende Nederlanders zijn. Of zoals Denk ongetwijfeld zal willen: Imans. Basiseis: de trouwambtenaar moet bij een rechtbank een eed of belofte afleggen.