door Jan D. Swart

Er is in politieke kringen in Rotterdam duidelijk een groot verschil van inzicht over de vraag of er nu wel een verzadiging in de markt is voor de bouw in het midden- en topsegment of niet? De VVD, die binnen de huidige coalitie in 2018 vrijwel het alleenzeggenschap kreeg op het vlak van bouwen (en wonen), vindt van niet. De linkse partijen daarentegen klagen steen en been en willen eigenlijk alleen maar sociale nieuwbouw. Liefst niet eens nieuwbouw, maar het eindeloos renoveren van de vaak lelijke wederopbouwwoningen uit de jaren vijftig. In alle eerlijkheid ook niet zelden op onredelijke basis: voor een appel en een ei.

Voer aan de nieuwe topsegmentdiscussie is het vermoeden dat er op dit moment veel dure woningen leeg staan. Officiële cijfers bestaan er niet, maar er gonst een journalistiek gerucht (AD) dat er 8,5% van de duurdere nieuwbouw nog niet is verkocht. Verkiezingstijd, dus gelijk bingo bij de allereerste partij die dit nieuwtje oppikt: in dit geval de combi CU-SGP.

In zijn brief aan bouwwethouder Kurvers herhaalt de anders altijd gedegen geinformeerde fractievoorzitter Vonk de in de verte gehoorde hyperbolen als ‘massale leegstand’, en spreekt hij over ‘een hardnekkig probleem’, over dat ‘de rek eruit is’, en dat die rek ook niet meer terugkeert.

Navraag bij makelaars leert dat duurdere woningen altijd iets langer in de markt staan dan die in het goedkopere segment, maar dat ze in vergelijking met tien jaar geleden ‘’nog altijd in no time als broodjes worden verkocht.’’ Spaarders zien geen heil in het betalen van rente aan de bank en wie een hypotheek vastlegt voor 60 jaar betaalt slechts een rente van 1,30% gemiddeld. Weliswaar zijn toevallig deze weken de hypotheekrentes gestaag gestegen met verhogingen van 0,2 tot 0,5 procentpunt - sinds 2008 niet voorgekomen, maar dat zal de run op het duurdere segment eerder bevorderen dan verminderen. Dat is het angsteffect om verdere stijging voor te blijven. Dus paniek voor niks zeggen de makelaars. ''De vraag is groot en onverminderd.''

Anti-sloop 

Linkse politieke partijen willen niet slopen. Ze willen dat de woningcorporaties renoveren en dat ze de bewoners buiten de jaarlijkse huurindex met rust laten. De VVD wil op zijn beurt de stad vernieuwen (mooier maken) en als dat dan eenmaal gebeurd is ‘mag de huur toch wel een tientje omhoog’’, zei ooit raadslid Karremans, nu wethouder.

En juist daar zit men bij de SP, Denk, Nida, PvdA, Partij voor de Dieren en 50Plus, niet op te springen. GroenLinks trouwens evenmin, maar die mocht in ruil voor zo lang mogelijk zwijgen vanaf 2018 veel geld uitgeven windmolens, zonnepanelen, gasverwijdering en verkeersexperimenten. Nu koert raadslid Kockelkoren ook. 

Het witwassen van de stad

Het standpunt van de liberalen wijkt op dit thema niet zo erg veel af van dat van Leefbaar, dat óók graag de naar buurgemeenten uitgeweken voormalige Rotterdammers terug wil halen naar de stad. En daar zijn woningen in het midden- en hogere segment voor nodig. Ook om de agent en de onderwijzer aan Rotterdam te kunnen binden.

Ooit zag de voormalige Nida-fractievoorzitter Nourdin nEl Ouali daar veel kwaad in en noemde dat nijdig (historisch) ‘’het witwassen van de stad.’’ 

‘’Ontwikkelaars mogen in het topsegment 20% van de woningen bouwen. Er staan nog duizenden van deze woningen in de planning om in de komende jaren opgeleverd te worden. Maar die zijn voor veel mensen helaas niet te betalen. Als blijkt dat deze huizen ook nog eens bovengemiddeld vaak leeg staan, roept dat vragen op over de wenselijkheid van de ambitie’’, schrijft Vonk aan het stadsbestuur. Hij vraagt niet of de percentages kloppen. Wel om een debat.

Tegen het einde van de bestaande coalitie krijgt hij zelfs de PvdA en GroenLinks aan zijn kant. In de laatste maand dus toch nog late coalitie-onenigheid.