door Jan D. Swart

Aan de bewoners van Hoogvliet en Pernis die hinder gaan ondervinden van de windturbines die politici, ambtenaren en marktpartijen bedacht hebben voor het Beneluxplein wordt een second opinion gevraagd over de keuze: 3 windturbines van 150 meter hoog of 2 van 250 meter hoog?

Veel meer mogelijkheden schijnen er niet te zijn. Alleen de VVD wil ze op zee. Raadslid Dieke van Groningen vroeg het gisteren tijdens de actualiteitenvergadering twee keer, maar kreeg twee keer geen antwoord, omdat Rotterdam binnen z’n eigen territorium puzzelgewijs de plekken moet aanwijzen en de zee hoort niet bij de stad.

De groene eis van Den Haag voor Rotterdam is een flink portie Megawatt en niet in het havengebied. Die claim heeft de gemeenteraad als een roedel makke schappen geaccepteerd omdat wethouder Arno Bonte van Groenlinks vier jaar lang het stadsbestuur op het gebied van het klimaat in z’n macht had met bovendien een heleboel geld. Resultaat op het Beneluxplein nu: chaos.

Hoogvliet en Pernis waren aanvankelijk schoorvoetend akkoord met drie groene stroompilaren. Alle drie 150 meter hoog. Tot stand gekomen toen de felste tegenstanders uitgeput geen deel meer uitmaakten aan de weerstand. ‘’Platgeluld’’, zei men in Leefbaar-kringen.  

Maar ineens werden het er twee, omdat drie onrendabel zou zijn. Marktwerking. En gelijk paniek en die is er nog steeds. Die eindigt tenslotte ook in ‘’een loopgravenoorlog’’, zei CDA-raadslid Segers-Hoogendoorn gisteren tijdens de actualiteitenraadsvergadering, waarna hij waarschuwde voor een aankomende wetswijziging die turbines van een lengte van 250 meter hoog zal gaan gaan verbieden. En dat hebben we niks. Dat zei Segers-Hoogendoorn niet letterlijk, maar het kwam er wel op neer.

Er zijn veel Rotterdamse raadsleden, die hun wieg ver van deze stad hebben, maar met een wit voetje naar Den Haag het landschap van Rotterdam willen volduwen met windturbines onder het blije motto van de eeuwige groene lente. Alleen raadslid Van Groningen van de VVD niet, die wil ze op zee. En Sebastiaan Bonte van Leefbaar Rotterdam kan zelfs helemaal niet ‘’met die dingen leven’’ en vindt het zelfs bespottelijk dat iemand bij z’n volle verstand met het voorstel komt om ‘’zo’n gevaarte’’ in een woonwijk te zetten. ‘’Wie verzint zoiets?’’

Zijn naamgenoot van GroenLinks.

Familie? Het kwam niet aan de orde, maar men zag hem denken: ik hoop het niet.

‘’Want’’, zei hij, ‘’ze verpesten het uitzicht, er is slagschaduw, luchtvervuiling, ze geven discolicht en bij de mensen veroorzaakt het stress, andere gezondheidsproblemen en de waarde van je huis daalt als een raket.’’

De nieuwe Rotterdamse klimaatwethouder Zeegers ging er niet op in. Ze is van D66, conformeert zich wokekeurig aan Den Haag en zei met iedereen te blijven praten en ondertusen houdt ze de regie met als voorlopig compromis: een nieuw rondje meningen tellen.