Het besluit om af te zien van het realiseren van een amv-locatie (alleenstaande minderjarige vreemdelingen) in de Rotterdamse wijk Nesselande - in het kader van de huisvesting kwetsbare doelgroepen – komt omdat er niet tijdig een balans is gevonden tussen het tijdig informeren van omwonenden en het zorgvuldig doorlopen van het besluitvormingsproces, inclusief het informeren van de gemeenteraad. In het stappenplan om draagvlak te creëren voor opvangvoorzieningen vereist het realiseren van opvanglocaties voor vluchtelingen ‘’altijd maatwerk en vraagt om een zorgvuldig communicatieproces’’, aldus de verantwoordelijke wethouder Achbar.

Naar aanleiding van het besluit rondom de mogelijke locatie in Nesselande werd besloten het besluitvormings- en communicatieproces voor opvanglocaties voor minderjarige en volwassen asielzoekers aan te scherpen. Daaronder viel  een gesprek met de wijkraad en direct omwonenden.

Achbar:‘’Mede op basis hiervan worden afspraken gemaakt om ervoor te zorgen dat de nieuwe bewoners van de opvanglocatie en de direct omwonenden prettig kunnen samenleven en de opvang op een goede manier kan functioneren in de wijk.’’

Op de vrees van onder meer GroenLinks dat de afwijzing van Nesselande een rechtstreeks gevolg is van politieke druk vanuit in ieder geval één bewoner die goede banden onderhoudt met coalitiepartij Leefbaar Rotterdam, gaat Achbar in zijn antwoorden niet in. Hij volstaat met de opmerking dat alle motivaties serieus worden genomen.

In plaats van een amv-locatie worden in Nesselande wel flex-woningen ontwikkeld waar onder andere statushouders (asielzoekers met een verblijfsvergunning) zullen gaan wonen. Dat besluit komt overeen met de in het coalitieakkoord opgenomen bepaling dat vluchtelingen verspreid over de hele stad worden opgevangen.

Achbar benadrukt bovendien dat het eerder ook al eens is voorgekomen dat locaties worden gewijzigd, bijvoorbeeld in het specifieke geval van het opvangschip aan de Sint-Jobshavenkade. Hier bleek na geluidsmetingen, naar aanleiding van klachten van omwonenden, dat de specifieke aanlegplek van het riviercruiseschip uiteindelijk niet geschikt was.