Raadslid Mina Morkoç , die opvallend vaak in het belang van dieren vragen stelt die eigenlijk door de Partij voor de Dieren verwoord zouden moeten worden – vindt dat het grote leed van gezinnen die hun huisdier moeten missen zonder te weten wat er met het dier gebeurt is makkelijk op te lossen is door het aanschaffen en inzetten van een aantal chipreaders door de gemeente Rotterdam. Dat ten eerste. Maar ook dat de verantwoordelijke wethouder bereid zou moeten zijn om de gemeentelijke dienst die verantwoordelijk is voor het ophalen van overleden huisdieren uit te rusten met chipreaders zodat de dieren geïdentificeerd kunnen worden? En tenslotte verwacht ze vanuit een moreel kompas dat dezelfde dienst, uitgerust met de chipreaders, na het identificeren van een overleden huisdier de gebeurtenis kenbaar maakt aan het baasje zodat die afscheid kan nemen van zijn huisdier.

‘’Per 1 april van dit jaar worden geen dierenambulances meer ingezet voor overleden huisdieren in Rotterdam. De gemeente heeft zelf de taak om de huisdieren op te halen op zich genomen. Maar in tegenstelling tot de dierenambulance zijn onze medewerkers helaas niet uitgerust met de ‘chipreaders’ die gebruikt worden om gechipte huisdieren te identificeren’’, zegt Morkoç, die dit onverteerbaar vindt omdat overleden huisdieren hierdoor niet geïdentificeerd worden en de baasjes vaak achterblijven in onwetendheid over het lot van hun maatje.

GroenLinks doet een beroep op Karremans, die zelf een huiskat heeft, om de recente maatregel terug te draaien.