door Jan D. Swart

De Rozenburgers hebben met de wisseling van de wacht in het stadsbestuur van Rotterdam in elk geval nu een mobiliteitswethouder die toegeeft dat hij werkelijk met z’n oren staat te klapperen over de sores die de onbereikbaarheid van hun dorp met zich meebrengt en dus niet te beroerd is om staande, met twee benen op de vloer, in het aangezicht van drie adviserende raadsleden, waarvan zelfs één van GroenLinks, te beloven vanaf nu zelf bovenop de chaos te gaan zitten met de bedoeling dat men in Rozenburg na de zomer weer aan alle kanten uit de voeten kan.

Een extra spitsveer naar Maassluis, de jonge VVD-wethouder Karremans vond het een goed idee van Segers-Hoogendoorn van het CDA.

Een veiliger route voor fietskinderen uit Rozenburg die in Brielle schoolgaan, ‘’maar natuurlijk’’, sprak hij tot raadslid Biljoen van GroenLinks, die binnen zijn leefwereld exclusief opkwam voor het langzame verkeer.

En dan die kapotte Calandbrug die een doorn in het oog is van zowel het CDA als van Van Drunen van Leefbaar. Sterker nog: ‘’Ik erger me al aan de onbereikbaarheid van Pro Rail’’, zei wethouder Karremans, met andere woorden: laat staan hoe de Rozenburgers zich ergeren aan dit eeuwige onderhoud. Bovendien bleek afrit 14 simsalabim gewoon verdwenen. ‘’En die komt ook niet meer terug’’, riep het CDA. ‘’De mensen moeten 10 kilometer omrijden om aan de andere kant van het water te komen.’’  

Karremans had laten bellen met Pro Rail die eigenaar is van die brug waarover – het kan allemaal in overheidsland - geen spoor rijdt. Geen reactie. Dat zinde hem natuurlijk voor geen meter, dus dat kreeg Rotterdam donderdag uit z’n mond ook goed te horen. Geen urgentie dus, zei hij. Zijn ogen zeiden: dit is bespottelijk En dus beloofde hij de komende maand eens goed na te gaan denken over die hopeloze brug, die hem als erfenis in z’n maag is gesplitst.

‘’Nee, ik los ik daarmee op korte termijn het probleem niet op’’, zei hij, maar dat zei hij wel op een toon van: u hoort dat het me irriteert, u hoort dat ik niet wil dat de Rozenburgers als het ware opgesloten zitten en geloof me: ik ga er wat aan doen.

Karremans fietst graag, maar schuwt voor afstanden de dienstauto niet en inderaad: z’n hele betoog ademde in elk geval de bereidheid uit om bij wijze van spreken komende vrijdag en zaterdag de verkoophobby van het Kuipgras te stoppen en zelf in Rozenburg ook eens poolshoogte te gaan nemen. Het klonk – in vergelijking met zijn voorganger Judith Bokhove, van wie men in Leefbaar-kringen zei dat ze alleen fietsrondjes reed in het centrum om nijdig de auto’s te tellen  – in elk geval solidair, vastberaden en to the point.

Maar nu de toekomst.

De praktijk zal het leren. Met de VVD en Leefbaar achter het basisinitiatief van het CDA zit er wat dat betreft wel druk op de ketel. ‘’Er wordt 1,3 miljard geïnvesteerd in de haven van Rotterdam, maar niet in de bereikbaarheid van Rozenburg’’, gaf Segers-Hoogendoorn nog maar weer eens aan om de bespotting van de geldverdeling aan te geven en daar was dit keer (in zijn geval) geen woord Engels bij.

''I know'', dacht Karremans, die het daarom niet hardop zei.