Ellen Verkoelen, raadslid van de Jongere Ouderen Unie in Rotterdam (voorheen 50Plus), snapt niet dat er geen fatsoenlijk plan van aanpak komt voor de woningmarkt van studenten. Het actuele hap-snap-beleid, zoals ze zegt, waarbij in sommige delen van Rotterdam verkamering bij drie stopt, in andere gevallen bij vier en er tevens steeds meer behoefte is aan nulquotumgebieden, zou in één klap opgelost kunnen zijn als er gekozen wordt voor het bouwen van campussen aan de rand van de stad. Nu zijn volgens haar twee partijen de dupe van plakwerk zonder visie.

‘’Enerzijds hebben de bestaande bewoners in de stad hinder van de studenten. Anderzijds worden studenten als melaatsen gezien. Hef die strijd op en bouw rond de Erasmus Universiteit de lucht in. Zelfs Excelsior wil er delen van hun grond voor afstaan, heb ik begrepen. Als we een yuppenstad willen worden, niks mis mee, maar gun studenten dan hun campus. Je ontlast er de aangrenzende woonwijken mee, maar ook Delft. Eenmaal in hun eigen flats, kunnen ze herrie maken zoveel als ze willen.’’

Verkoelen zegt dat er geen touw is vast te knopen aan het huidige vergunningenbeleid. De Partij voor de Dieren heeft verzocht om de norm voor de vergunningplicht ongewijzigd te laten.  Leefbaar Rotterdam heeft aangegeven het belangrijk te vinden dat kamergewijze verhuur aan 3 personen wel in beeld blijft. De VVD heeft naar voren gebracht een andere, meer objectieve onderbouwing te willen van de gebieden waar geen vergunningen voor kamerbewoning meer worden verleend. ‘’Al die meningen zijn logisch, maar ook symptomatisch voor het ontbreken van een visionair op dit vlak. Rotterdam hunkert naar structuur in deze tak van de woonmarkt. Dat kan zelfs via een menselijk beleid. Zowel voor studenten die jong zijn als voor ouderen, die daar geen last van mogen ondervinden. En die last is nu soms bij de beesten af.’’