door Nico van Scheijndel

De politieke en maatschappelijke onrust rond Humanitas Welzijn in de Rotterdamse wijk Feijenoord sleept zich al jaren voort. Wat begon met signalen over gebrekkige dienstverlening en ondoorzichtige geldstromen, is inmiddels uitgegroeid tot een schoolvoorbeeld van bestuurlijk onvermogen en het negeren van democratische controle. De recente handelwijze van wethouder Faouzi Achbar legt deze tekortkomingen pijnlijk bloot.

In 2019 diende raadslid Mohamed Hoesein een motie in waarin het college werd opgedragen een onafhankelijk financieel onderzoek in te stellen naar Humanitas. Deze motie werd aangenomen. Wat daarna volgde, was geen uitvoering van die opdracht, maar een reeks bestuurlijke omtrekkende bewegingen. Eerst werd Pinkerton ingeschakeld, dat geen concrete duiding wist te geven. Vervolgens werd Ernst & Young (EY) betrokken. Maar in plaats van de gevraagde financiële analyse, verschoof de focus plots naar het gemeentelijk meldsysteem, een duidelijke uitholling van het oorspronkelijke doel van de motie.

Wethouder Achbar verschool zich achter Ernst & Young, dat concludeerde dat er geen directe aanwijzingen voor financiële misstanden waren, “tenzij er nieuwe informatie naar voren komt”. Daarmee werd de motie als afgehandeld beschouwd. Deze handelswijze is onacceptabel. De motie was duidelijk: onderzoek de financiële verantwoording. Niet: kijk enkel naar de klachtprocedures binnen de gemeente.

Tot overmaat van ramp werd de gemeenteraad niet tijdig geïnformeerd over de inhoud van het Ernst & Young-rapport. Sterker nog: pas via een melder kreeg raadslid Nico van Scheijndel inzage in enkele pagina’s uit het rapport, waarin ernstige tekortkomingen werden blootgelegd. Denk aan gebrekkige klachtenregistratie, het ontbreken van toetsbare afspraken in contracten met Humanitas en het behandelen van klachten door betrokkenen zelf, strijdig met de Algemene wet bestuursrecht.

Pas op 9 juli 2025, tijdens een commissievergadering, werd deze situatie openbaar. De wethouder had de plicht om de raad als eerste te informeren over de conclusies van het onderzoek. Door dit niet te doen, heeft hij de raad genegeerd en zijn eigen rol als uitvoerder van de raad miskend.

Wat deze zaak schrijnend maakt, is het totale gebrek aan bestuurlijke visie en leiderschap. Een wethouder hoort regie te voeren, keuzes te verantwoorden en op te treden als hoeder van publiek vertrouwen. Wethouder Achbar daarentegen dook weg, week af van het raadsbesluit en leverde geen transparantie. De belofte van aanvullende audits werd niet nagekomen. De oorspronkelijke melder werd pas laat, en op initiatief van anderen, betrokken.

Deze gang van zaken heeft niet alleen politieke gevolgen. Bewoners in Feijenoord zijn het vertrouwen in de gemeente kwijt. Sluiting van buurtlocaties en het verlies van laagdrempelige ondersteuning hebben directe impact op hun dagelijks leven. Het imago van Humanitas is beschadigd, en het bestuur van Rotterdam lijkt eerder bondgenoot van falende instellingen dan van zijn burgers.

Het rapport van Ernst & Young moet integraal naar de raad. De motie moet worden uitgevoerd zoals bedoeld: met een grondig financieel onderzoek. De gemeentelijke structuren voor toezicht, subsidiebewaking en klachtafhandeling moeten worden herzien. En bovenal: de wethouder moet worden aangesproken op zijn politieke verantwoordelijkheid. Deze kwestie is geen incident, maar een structureel falen van checks-and-balances.

Zolang dit dossier blijft sudderen, zal het niet alleen het vertrouwen van de burgers in welzijnsinstellingen aantasten, maar ook in de democratische rechtsorde van Rotterdam.

Nico van Scheijndel is burger raadslid van JOU, Lijst Verkoelen in Rotterdam