Rotterdam kent een restauratiefonds voor monumentale panden, omdat die hulpvoorziening in ons land overal bestaat. Het verschil tussen Rotterdam en andere grote steden is echter wel dat hier - via dat fonds - geen projecten kunnen worden gefinancierd ten behoeve van duurzaamheid of besparingsmogelijkheden. Die ontdekking heeft René Segers-Hoogendoorn, de fractievoorzitter van het CDA in Rotterdam, niet alleen aan het denken maar óók aan het schrijven gezet.

Het heeft geleid tot zijn brief aan wethouder Karremans met daarin de vragen of het allemaal klopt en vermoedt wat hij schrijft en zo ja, wat hij van plan is eraan te gaan doen?

‘’In steden als Dordrecht en Leiden’’, zegt Segers, die over dit onderwerp is ingeseind, ‘’is duurzaamheidsfinanciering van monumentale panden wel mogelijk. Ons contact is al vier jaar bezig met te proberen dit ook in Rotterdam te bewerkstelligen, maar hij vertelt ons dat hij nog nergens succes heeft geboekt. Terwijl in steden zoals Dordrecht en Leiden het fonds óók beschikbaar is voor leningen om monumentale panden duurzamer te maken.’’

Rara.

In Rotterdam staan weinig monumentale panden, weet het CDA uit de geschiedenisboeken, reden te meer om op het resterende deel zuinig te zijn. ‘’Ze kunnen een voorbeeldfunctie hebben’’, vindt Segers-Hoogendoorn. ‘’Een energieneutraal monumentaal pand kan aanzetten tot verdere verduurzaming in de omgeving.’’

Daarom zijn vraag of het stadsbestuur daar ook zo over denkt.