Michelle van Tongerloo, straatarts bij de Pauluskerk, heeft voor ophef gezorgd met de publicatie van een lijst van ambtenaren en hulpverleners die betrokken zijn geweest bij de casus van een dakloze moeder met twee kinderen. Ze kwam tot honderd mensen: van wijkteammedewerkers, tot leerplichtambtenaren, wijkagenten, adviseurs en medewerkers van gemeenteloketten.

 “100 mensen druk bezig haar NIET te helpen’’, aldus van Tongerloo, een passage die in het hoofd van raadslid Astrid Kockelkoren nadreunt en waarover zij bij de zorgwethouder opheldering heeft gevraagd.

‘’Want dit zijn signalen uit de stad waaruit blijkt dat hulp voor mensen die dakloos zijn geraakt stroperig en omslachtig verloopt’’, aldus Kockeloren en ze zegt dit nog eufemistisch.

‘’Ik kwam politierapporten tegen waar stond dat moeder met kinderen in een auto sliep, maar dat de gemeente niks doet’’, schreef de straatarts. ‘’Niks doet? Tientallen ambtenaren waren druk bezig rapporten schrijven over haar 'zelfredzaamheid' zodat ze het zelf moest uitvogelen. En toen ze het niet meer aankon werd ze geclassificeerd als 'niet meewerkend'. Maar triage is geen antwoord op structureel falend beleid. Er worden fundamentele rechten geschonden: een overheid mag zich niet verschuilen achter systeemgrenzen.”

GroenLinks-raadslid Kockelkoren is het daar roerend mee eens en wil dat er in de toekomst voorkomen wordt dat er meer dan honderd hulpverleners en ambtenaren moeten werken aan een casus voordat een gezin de weg uit dakloosheid kan inslaan?