door Jan D. Swart

Leefbaar Rotterdam heeft z’n gram gehaald op enkele (buiten de radar gebleven) politieke partijen die tijdens een vergadering van het Presidium – dat zijn alle fractievoorzitters bij elkaar – de grootste politieke partij van Rotterdam vanuit het niets hadden ingekort in zijn spreektijd in commissievergaderingen. Als pilot.

Daar was over gestemd, zei Simons (LR). Daar was niet over gestemd, zei Eskes (CDA), die bij de laatste vergadering plaatsvervangend voorzitter van dat Presidium was.

Het was donderdag een digitale raadsvergadering, met thuis in z'n woonkamer een hevig met z'n hoofd schuddende Simons. Diepe onenigheid toen, nu weer. Vooral over de gezamenlijke herinnering wat er uiteindelijk besloten was. Eskes gaf iets van geheugenverlies toe. Extra moeilijkheid: alles wat er in het Presidium besproken wordt is geheim. Dus werd er beetje gehakkeld.

Maar ineens, dankzij de coulance van de burgemeester, bleek geheim ''veelal geheim'' te zijn. Een klein nuanceverschil. Het bracht Meeuwissen van de PVV, de humorist van het raadsbolwerk, helemaal van zijn a propos.

Meeuwissen had in Dagblad010 in het complete rijtje van kleine partijen gestaan. Ook had Dagblad010 alle partijen gerangschikt onder naar spreektijd hunkerende partijen. Door de geheimhouding in het Presidium zei Meeuwissen dat hij zich hier tegen niet had kunnen verweren.

Dat beviel hem hoor- en zichtbaar van geen meter, want kennelijk, maar niet bevestigd, had hij helemaal geen spreektijd van Leefbaar willen afsnoepen. Dus wilde hij een rectificatie van Dagblad010, maar besefte tijdig dat de burgemeester niet in de redactie zit. 

Simons (Leefbaar) had een heel ander probleem. Hij wilde zijn - met 11 zetels afgedwongen - spreektijd niet kwijt. Dus toen hij inzag dat de plaatsvervangende voorzitter van het Presidium (Eskes) zich niet meer voor de volle honderd procent helder herinnerde of er nou wel of niet iets was besloten, en Simons wilde voorkomen dat de kwestie voor de tweede keer in het Presidium zou terugkeren (want daar heeft elke partij maar één stem), drukte hij er diep getergd een motie door en liet hij niet 13 fractievoorzitters stemmen, maar alle raadsleden.

Dat heet: truc 45. Resultaat: Leefbaar heeft zijn spreektijd terug.

Na stemming onder de 45 raadsleden waren de VVD, D66, PvdA het met Leefbaar eens. Dus een meerderheid. Wel een krappe, maar sinds 2018 met een dicht getimmerd saai coalitieakkoord is alles krap in deze samenwerking. En nu de crux: GroenLinks (5), Denk (4) en alle verdere kleinere partijen - onder aanvoering van de CU-SGP - waren tegen. Dus toch ook de PVV. 

Nog een opvallendheid: de PvdA stemde met Leefbaar mee. Voor de tegenstanders van een nieuwe Kuip wellicht een signaal als perspectief.

De motie van Leefbaar – bedoeld om haar gram te halen – had de volgende tekst: ‘’Leefbaar Rotterdam heeft in 2018 een stevig mandaat van de Rotterdammers gekregen, neemt dit mandaat zeer serieus en brengt via haar spreektijd het geluid van haar stemmers in de Rotterdamse politieke arena naar voren. Maar in het recent in het Presidium besproken Model-3 krijgen 7 partijen, die gezamenlijk goed zijn voor 10 zetels 63 minuten spreektijd en Leefbaar met 11 zetels slechts 13 minuten. Dat is ongehoord, antidemocratisch en een regelrechte klap in het gezicht van de Rotterdamse kiezer.’’