Agnes Maassen, de fractievoorzitter van D66 in Rotterdam, heeft gisteren tijdens de behandeling van de Voorjaarsnota in de gemeenteraad van Rotterdam een oproep gedaan tot vrijzinnigheid. Tot tolerantie, en acceptatie. ‘’Want in een wereldstad, met levendigheid, en groen, waar we werken aan minder armoede, valt in het niet als we tegenover elkaar staan in plaats van naast elkaar. En daarom roep ik op tot de dialoog, want uiteindelijk hebben we het belangrijkste gemeen: we zijn allemaal Rotterdammers. En willen allemaal een gelukkig leven in deze stad.’’

Maassen bepleitte een stad waar men hand in hand kon blijven lopen zonder te worden nageroepen, dat mensen kunnen demonstreren ‘’wat hun politieke boodschap binnen de grenzen van de wet dan ook is’’ en dat Rotterdammers uitzinnig kunnen blijven dansen op straat, ‘’dus dat we die buitenruimte kunnen blijven delen.’’

In de hoekige tijd waarin we met Nederland terecht gekomen zijn, zei Maassen te staan voor een stad ‘’waar ruimte is voor heel veel verschillende groepen mensen, van diverse pluimage en komaf. Voor dat groepje anime-idolaten die heel graag ‘larpen’ op de EUR, voor de skaters in het Museumpark, voor de trommelaars in het Oude Westen, voor de hiphopscene in De Doelen, voor de dragqueens die op bibliotheken vrijwillig komen voorlezen.’’

Ze wees erop ‘’dat de vrijheid die wij zo koesteren belangrijk is, maar niet absoluut. Die stopt wanneer die wordt ingezet als wapen van intolerantie’’ en ze wilde niet dat de verkregen vrijheden ‘’misbruikt worden om haat te zaaien, over individuen of groepen, en om polarisatie aan te zetten.’’