door Jan D. Swart

Robert Simons, de fractievoorzitter van Leefbaar Rotterdam, is dinsdagavond naar bed gegaan met het alarmisme dat zowel de bedrijfstak betaald voetbal van Feyenoord, het college van B&W, Deloitte als de Rekenkamer hem geen antwoord heeft kunnen geven op zijn prangende vraag hoe het - in het kader van de gewenste nieuwbouw van het Feyenoord stadion - nu precies zit met de ontbrekende 55 miljoen euro, die het elite-idee van D66 en de VVD met steun van het CDA moet realiseren.

Niemand gaf hem antwoord. Maar niemand wist ook het antwoord. Sterker nog: het leek er zelfs op dat niemand ook maar enigszins in het antwoord was geïnteresseerd. ‘’Help’’, riep hij letterlijk, want Simons miste in het plan behalve de 25 miljoen voor de landaanwinning vooral de 30 miljoen euro die nog opgehaald moet worden bij de superrijke Rotterdammers die er weldgelijk zijn, en die iedereen ook kent, maar die hun hand op de knip houden. Geen interesse. 

Raadslid Dennis Tak van de Partij van de Arbeid – tevens bankier – zei al eerder dat hun nee een bedenkelijk signaal is. 

Komt dat geld nog? Niet lachen: mogelijk na de financial-close.

Men kan van de N.V. Stadion zeggen wat men wil, maar niet dat het voor één gat te vangen is. Cijferexpert Carl Berg, die in politieke kringen excelbewegingstherapeut wordt genoemd, maar ook zijn commissarissen zijn er zó van overtuigd dat de twijfelende geldschieters op het laatste moment alsnog aan boord springen, dat de N.V. Stadion (potjelos aan Goldman Sachs) voor die resterende 30 miljoen bereid is een overbruggingskrediet aan te vragen. Weer aan Goldman Sachs? Onbevestigd. In elk geval: Simons van Leefbaar Rotterdam was flabbergasted.

Dat was hij óók – net als Verkoelen van 50Plus – toen hij hoorde dat het college van B&W het concept van de ‘apolitieke’ bevindingen van de COR (*) eerder in de mail had gekregen dan de gemeenteraad. Het scheelde drie dagen. Weliswaar als concept, maar het was verstuurd en toen niet aan de gemeenterraad. Postma van GroenLinks - ook COR-lid - draaide er niet om heen. Daarmee was voor de oppositie het bewijs geleverd dat het stadsbestuur bovenop de actualiteit zit. Dat nieuwe stadion moet er komen.  

Hoor- en zichtbare teleurstellingen, want de oppositie in de gemeenteraad vond het eigenlijk een vorm van verraad. Dat zei men niet, althans niet in de camera. In de camera schudden sommigen slechts het hoofd en werd er jammer gezegd. Waarom kregen de wethouders en de burgemeester eerder het rapport te lezen dan de raad, die nota bene de opdrachtgever was?

Wat hadden de verantwoordelijke wethouders – Van Gils en Kurvers – ingebracht bij de regiegroep, waardoor het een stuurgroep leek. ‘’Niks essentieels’’, verantwoordde COR-voorzitter Dennis Tak. ’’Bij de afsluitende meeting waren ze niet eens aanwezig.”

Tak is behalve raadslid ook bankier. Hij (PvdA) behoort tot de critici van het nieuwe stadionproject, vond het Deloitterapport ‘’onwijs goed als infobron’’, maar wel ‘’complex’’. Ook gaf hij toe dat de materie zich moeilijk laat vertalen en sprak tenslotte die ene zin uit die alle eerdere verving en waarschijnlijk ook excel-specialist Carl Berg van de N.V. Stadion als muziek in de oren zal klinken en in elk geval veel verklaart. ‘’De financiële wereld'', zei Tak, ''is meer kunst dan wetenschap.’’

In het betaalde voetbal overigens niet. Daar is alles boter bij de vis.

(*) De COR is de Commissie tot Onderzoek van de Rekening