De politiek in Rotterdam bepaalt de wijze en de prijs waarop de politie preventieve fouilleeracties houdt in de stad.

Dat blijkt uit de even uitgebreide als zorgvuldige wijze waarop burgemeester Aboutaleb de gemeenteraad informeert over de werkwijze van de politie bij dit gevoelige onderwerp. De politie komt in z’n begroting steevast geld te kort, maar moet bij een preventieve fouilleeractie (met 2 man, terwijl 1 voldoende zou zijn) altijd nog een extra interne waarnemer op de locatie toestaan (dus 3 in totaal).

Bovendien wordt voorafgaand aan de actie een aselectiviteitscriterium afgesproken. Bij het aanvragen van een bevel is in principe de locatie leidend, niet de doelgroep. Ook wordt afgesproken dat bijvoorbeeld iedere derde persoon of iedere rode auto of iedereen in een bepaald gebied wordt gefouilleerd.  

Voor een fouilleeractie moet ook altijd het Openbaar Ministerie toestemming geven. Selectie van personen op basis van bijvoorbeeld huidskleur, nationaliteit, afkomst of religie is niet toegestaan en in strijd met onder andere de Grondwet en het EVRM. Selectie vindt in deze uitzonderlijke situatie plaats op basis van een specifiek kenmerk van de doelgroep. Een voorbeeld van een kenmerk van een doelgroep kan bijvoorbeeld het dragen van (een kleur van) een bepaald kledingstuk zijn.

Reden voor al die zorgvuldigheid en extra kosten is de algemene angst bij de Rotterdamse politie om het verwijt te krijgen te discrimineren. Die beschuldigende vinger is langdurig omhoog gegaan in de Rotterdamse gemeenteraad.

Voorloper in dat verband was de Rotterdamse fractie van de PvdA toen het (kort) geen deeluit maakte van de coalitie (Pim Fortuyn/Ronald Sorensen-tijdperk).

Veel later – toen raadslid Tunahan Kuzu voldoende was opgeleid door de PvdA en de moslimbeweging Denk van de grond tilde – was het dié partij die van politiediscriminatie een businessmodel maakte. Stephan van Baarle, de fractievoorzitter van Denk, maakte er bijna vier jaar in de raadzaal een theater van.

Met steun overigens van D66-raadslid Nadia Arsieni, die zelfs intern vijanden maakte met haar anti-politiestandpunten en naar men zegt daarom ook een zetje heeft gekregen om de lokale Rotterdamse politiek te verlaten.

Bij de VVD en in Leefbaar-kringen vindt men dat de Rotterdamse politie ‘’in het verdomhoekje’’ zit en dat D66 zich nog steeds schuldig maakt aan verdachtmakingen. Nu bij monde van fractievoorzitter Agnes Maassen. ''Vanaf een karaoka-feest nota bene'', aldus Leefraad-raadslid Van Schaik.