Rotterdam zou als tweede stad van Nederland verantwoordelijkheid moeten nemen om een representatief aandeel van de Oekraïense vluchtelingen naar draagkracht op te vangen. Die gedachte van PvdA-raadslid Merel Vogelaar ging tijdens de gemeenteraadsvergadering als wens evenwel in rook op. Het getal van minimaal 2456 opvangplekken als doelstelling voor Rotterdam bleek bij stemming niet haalbaar.

Belangrijkste oorzaak: de coalitie (Leefbaar, VVD, D66 en Denk) sloot de rijen en kreeg daarbij steun van de Jongere Ouderen Unie en Forum voor Democratie. Tot ieders verrassing ook van de vrij onzichtbare Rotterdamse politici van BIJ1 en Groep De Jong. Wel symptomatisch hoe men in Nederland langzaam maar zeker verder van elkaar verwijderd raakt in deze kwestie.

En dus was Merel Vogelaar boos en ontgoocheld. ‘’We hebben 500 plekken te weinig en er bestaat geen enkel concreet plan hoe opvang voor asielzoekers en statushouders vanaf 2026 wordt gerealiseerd. In de krant moet ik lezen dat een hoogzwangere ongedocumenteerde vrouw aan haar lot wordt overgelaten en afhankelijk is van liefdadigheid. Want in Rotterdam vangen we sinds 1 januari geen ongedocumenteerde mensen meer op die geen andere plek hebben om heen te gaan. Dat is onze stad onwaardig.’’

Vogelaar is voorstander van kleinschalige opvang voor asielzoekers en huisvesting van statushouders met draagvlak in de buurt. Weg met de cruiseschepen. Ook dat zegt ze. Net zoals ze de Pauluskerk als het morele kompas ziet. ‘’Ik wil dat wij als stad van 172 nationaliteiten onze internationale solidariteit tonen en dat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen.’’

Het botste dus weer eens ouderwets tussen Leefbaar en PvdA: 2002 herleefde.  ‘’Donald Trump zal trots zijn als hij Ceulemans, de fractievoorzitter van Leefbaar, zou horen’’, zei Vogelaar. Om er getergd aan toe te voegen: ’’Maar ik heb in Rotterdam 1000x liever een fatsoenlijke opvang dan een Trump Tower.’’

‘’Geld uitgeven van een ander, daar blijft de PvdA wereldkampioen in’’, klonk het van de andere kant.