door Jan D. Swart
Het bestuur van de PvdA in Rotterdam heeft allesbehalve een gelukkige hand bij het aanstellen en positioneren van raadsleden. Hun clubranglijst kent de laatste jaren een drietal lelijke missers. Narsingh Balwantsingh vanwege zijn slechte woningverhuur is de laatste. Hij nam gisteren ontslag. Niet omdat een miljoenenbezit aan woningen strafbaar is. Wel omdat – en daar wringt de schoen – in elk geval in één van zijn vele woningen niet behoorlijk geleefd kon worden. En laat de steun aan woningstakkers nu juist een van de actuele topitems zijn van deze politieke partij. Veel meer dan vroeger toen hun prominenten Vervat en Karakus het voor het zeggen hadden, want die schuurden vanuit hun basis ook graag tegen ‘de handel’ aan.
Bijkomstig nadeel voor Balwantsingh is dat een groot onroerendgoedbezitter raar matcht met iemand die prominent lid is van de Partij van de Arbeid. Het is onzin, maar het speelt wel mee. Met zijn vertrek – volgens fractievoorzitter Richard Moti niet eens nodig, omdat hij in basis alleen slordig is geweest door de controle op zijn privéportefeuille uit te besteden aan een laconiek huurincassobureau - zal Duygun Yildirum ongetwijfeld haar rentree maken. Zij stond in maart vorig jaar als vierde op de kieslijst van de PvdA, maar werd – toen de PvdA inderdaad slechts vier zetels behaalde – wreed uit haar comfortzone gehaald toen bleek dat de halve Hindoestaanse Rotterdamse gemeenschap op televisiemaker Balwantsingh had gestemd.
Binnen in een jaar is ze nu terug. Zelfs de PvdA-ers die diep in hun hart liever Dennis Tak zijn rentree hadden zien maken zullen daar genoegen mee moeten nemen, want als Yildirim ja zegt – wat ook de verwachting is – kan zelfs de top van de PvdA er niets aan veranderen.
Yildirim is een vertegenwoordiger van het onderwijs. Gedegen. Correct. Dochter van een hardwerkende Turkse migrant van het eerste uur. Rustig en prettig in de omgang, maar volgens rechts Rotterdam zonder trackrecord. Leefbaar – sinds 2002 geen vriend meer van de PvdA - verwees gisteren slechts naar haar enige grote succes: de komst van maatverband op de damestoiletten in het stadhuis. Au.
Dat Yildirim vierde op de lijst was in 2022 en de jonge bankier Dennis Tak vijfde was een typische PvdA-keuze: balans tussen man en vrouw. Dat is de officiële lezing. In werkelijkheid stalde de top van de PvdA hun Golden Boy achter Yildirim omdat hij niet gedaan had wat de partij wilde: blind en royaal meelopen met het nieuwe Feyenoord-stadion syndroom. Hij weigerde dit, omdat hij als bankier natuurlijk openlijk geen rekenfouten wilde maken. Dat deden ze wel bij de VVD, bij D66 zelfs opzettelijk, maar Tak niet. En dat is hem niet in dank afgenomen door het bestuur van de PvdA, waarin de invloeden van de bouwers Vervat en Karakus (ex Atta) niet onderschat moeten worden. Historische zin van burgemeester Aboutaleb bij het vertrek van Tak: je bent te intelligent.
In de vorige raadsperiode (2018-2022) – toen de PvdA vijf zetels had in de raad, tegen vier nu - verdween tussentijds trouwens ook raadslid Kevin van Eikeren met stille trom. Hij had in de raadzaal de grootste mond, maar ging in het voorjaar van 2020 plotseling voor gaas toen zijn verzekeringsfraude was bewezen. Dat was ook al geen propaganda voor de ‘rooien.’ Hij was de eerste misser. Balwantsingh voorlopig de laatste.
Nu pas ook gaat bij velen een licht op waarom hij bijna vijf jaar zo stil was. Hij had kennelijk totaal geen zin in buitensporige belangstelling. Hij gedijde comfortabel in eigen kring: als radio- en televisiemaker bij Hindoe Media. Bij Funx. Bij RTV Rijnmond. Bij vrijwel alles wat gesubsidieerd werd. En verder was hij acteur en soms te zien in gastrollen.