door Jan D. Swart

De poging van de milieufanatici in de gemeenteraad om wethouder Karremans de participatietafel van de Rotterdamse luchthaven te laten blijven mijden, is mislukt. De motie van afkeuring die ze hem aan z’n broek wilden smeren omdat hij bij nader inzien toch feeling wilde met de verdere ontwikkelingen op weg naar de nieuwe luchtvaartrichtlijnen, die motie werd bij stemming radicaal weggehoond. Zelfs de PvdA en Volt vonden het een te zware reprimande.

In de vorige linkse coalitie was min of meer afgesproken, zelfs per motie, dat de gemeente voortaan net zou doen alsof er geen luchthaven was. Maar Rotterdam is inmiddels een coalitie verder en als zo’n motie zegt dat je niet over de schutting mag kijken terwijl je nieuwsgierig bent, dan ga je kijken hoe je de tekst van zo’n raadsbesluit slim kan interpreteren. Dat is gebeurd. Waarschijnlijk juristen erbij. En ineens: eureka. Karremans wilde terug aan de participatietafel, waarvan het CDA zei: juist die tafel niet. Want daar was het overleg met de (klagende) omwonenden faliekant mislukt.

Waarom mislukt? Omdat die klagers in het startoverleg uitgezocht wilden zien hoe Rotterdam The Hague Airport zou kunnen renderen bij een krimpscenario. En ook bij een 0-scenario. Dus bij afname van de groei en geen groei. Groei is alleen goed voor de economie, voor de Rotterdammer die comfortabel naar Malaga vliegt en voor de Schoonenberg-hoortest. 

Maar achteruitgaan en stilstaan, daar was de directie van de Rotterdamse luchthaven helder in: voor geen goud. Waarna de omwonenden uit het overleg wegliepen. Ook de gemeente Zuidplas. Daarna de Provinciale Staten en Rotterdam. Maar dat was wel toen GroenLinks met steun van D66 nog het hele verkeer in deze stad in haar wurggreep had. Tijden veranderen, moet Karremans hebben gedacht.

Kabaal dus in de raadzaal, want hij had het besluit van de raad aan z’n laars gelapt. Onbetrouwbaar, vond het CDA, dat in veel kwesties altijd keurig de middenpartij is, maar als het om de luchthaven gaat altijd in de stress schiet. In het jongensachtige verleden was raadslid Segers-Hoogendoorn een GroenLinkser en die navelstreng blijft af en toe toch trekken.

Niet sjiek vond ook de Partij voor Dieren, terwijl de vertegenwoordigster van BIJ1 zelfs even dacht dat ze op de kermis bij het spookhuis stond. ‘’Ik ga me niet aan die tafel conformeren en ik ga ook geen handtekening zetten’’, zei de wethouder om de zaak te sussen. En dat was volgens Van Wifferen van D66 ook precies wat zij met haar motie destijds had bedoeld. ‘’U draait’’, vond Moti (PvdA). ‘’Ik draai niet’’, repliceerde Van Wifferen, die het zwaar had omdat uitgerekend D66 als huidige coalitiepartner de omstreden motie over de aanwezigheid van de gemeente Rotterdam aan de participatietafel had ingediend toen het nog zwaar links was.

Duidelijk was in elk geval dat de VVD, Leefbaar en Denk maar al te goed beseften dat als de Rotterdammer per enquête zou mogen beslissen over het voortbestaan van de luchthaven op Zestienhoven, dat de milieuactivisten onder hen kansloos zouden zijn. Rotterdam is breed genomen happy met z’n luchthaven. Met uitzondering dan van de omwonenden, die in negen van de tien gevallen in de buurt zijn komen wonen toen de luchthaven er al was, maar andere kant bij verdere groei inderdaad de waarde van hun huis zien kelderen. Dus gooien ze het op herrie. En dan heb je ook nog de beroepsklagers, van wie er sommigen zelfs zo geroutineerd omgaan met de klachtenlijn dat zij ook bellen als er niet gevlogen is. Bij de DCMR worden er in dat opzicht veel humoristische verhalen verteld.