Drie jonge vrouwelijke Rotterdamse raadsleden - Agnes Maassen, Duygu Yildirim en Larissa Vlieger – willen dat het stadsbestuur duidelijke identiteit geeft aan het bestaande monument voor seksuele- en genderdiversiteit, dat vorig jaar zomer op het Willemsplein officieel onthuld is.

Volgens het drietal is niet duidelijk of het monument er wel is in het belang van de LHBTQIA+-gemeenschap. Er ontbreekt namelijk een plaat met toelichting.

Daarnaast zijn er plannen voor werkzaamheden aan het Willemsplein – dankzij de Spido het meest internationale plein van Rotterdam - waarbij het nog onduidelijk is wat dit zal betekenen voor de continuïteit van het monument voor seksuele- en genderdiversiteit.

Belangrijkste argumenten voor Maassen (D66), Yildirim (PvdA) en Vlieger (GroenLinks) om er aandacht voor te vragen was de nationale dodenherdenking. “In nazi-strafkampen kregen homoseksuele mannen een roze driehoek opgespeld, lesbische vrouwen in sommige gevallen een zwarte driehoek. Het herdenken van de geschiedenis die de LHBTQIA+-gemeenschap kent in Nederland en Rotterdam, en een verleden waarin openlijk zichzelf zijn voor hen strafbaar was, is wat dat betreft belangrijk’’, aldus de tekst van D66-raadslid Maassen in haar brief aan welzijnswethouder Achbar van Denk.

Maassen wil veel meer aandacht voor dat monument (*). Daar komt het op neer. En het liefst tijdens de Pride.  

 (*)  In Crooswijk zeiden ze vroeger in echt Rotterdams: je geeft ergens ponem aan. Verreweg het merendeel van de huidige raadsleden in Rotterdam - elders geboren en getogen - kent de geschiedenis van de stad niet.