door Ellen Verkoelen

Het feminisme kent tot nu toe drie golven die de weg vrijgemaakt hebben voor vrouwenrechten. De eerste golf, eind 19e eeuw, ging over vrouwenkiesrecht, toegang tot onderwijs en een beloning voor vrouwenarbeid. De tweede golf, in de jaren zestig, verenigde vrouwen uit alle lagen van de samenleving: zij eisten kinderopvang, het recht om over eigen lichaam te beslissen en de strijd tegen huiselijk en seksueel geweld. Sinds de jaren negentig staat de derde golf in het teken van zelfontplooiing, keuzemogelijkheden en het doorbreken van discriminatoire patronen in onze veranderende maatschappij.

8 maart Internationale Vrouwendag staat symbool voor de strijdbaarheid en solidariteit van vrouwen wereldwijd. Dit jaar, met het thema ‘Vrouw van de toekomst’, herdenken we niet alleen de successen van het verleden, maar erkennen we ook de uitdagingen van de toekomst. Een moment om stil te staan bij het eerste Internationale Jaar van de Vrouw, 50 jaar geleden (1975), met de eerste VN-Vrouwenconferentie in Mexico, waar Nederland werd vertegenwoordigd door twee Rotterdamse pioniers: Neelie Kroes en Dilia van der Heem.

De prestaties van vrouwen in de afgelopen decennia zijn indrukwekkend. Honderd jaar geleden werd Johanna Westerdijk de eerste vrouwelijke hoogleraar. In 1903 werd Adolphine Eduardina Kok in Rotterdam beëdigd als allereerste vrouwelijke advocaat van Nederland. Dina Sanson schreef in 1911 geschiedenis als eerste Rotterdamse vrouw bij de Nederlandse politie. En wie kent Catharina Mulder – beter bekend als Kaat Mossel – niet, die in 1784 een rol speelde in de opstand tegen het koningshuis? In 2018 vierden we dat Suze Groeneweg 100 jaar geleden als eerste vrouw de Tweede Kamer inging, en sinds 1919 mogen vrouwen eindelijk hun stem uitbrengen – een overwinning van pioniers als Aletta Jacobs en Johanna Naber. Al deze historische heldinnen doorbraken het glazen plafond en effenden de weg voor talloze Rotterdamse vrouwen die in hun voetsporen traden. Hedendaagse grootheden als actrice Loes Luca, advocate rooie Carrie, politica Neelie Kroes, stedenbouwkundige Riek Bakker en sportster Leontien van Moorsel bouwen voort op dit erfgoed.

Toch is het opmerkelijk dat in Rotterdam nauwelijks standbeelden te vinden zijn die vrouwen bij naam eren. Terwijl de stad ongeveer 550 standbeelden kent–met een groot aantal mannennamen – ontbreekt een herkenbaar beeld van de vrouwelijke kracht.

Een uitzondering is ‘Moments Contained’, een bronzen beeld op het stationsplein. Het beeld toont een jonge, krachtige zwarte vrouw in trainingsoutfit, met gebalde vuisten die kracht en trots uitstralen. Maar ondanks dat dit kunstwerk jonge stadse vrouwen een herkenbaar en inspirerend symbool biedt blijft het een onbekende vrouw. Terwijl de publieke ruimte vol staat met mannenbeelden, van Erasmus tot Willem II, van Piet Hein tot Pim Fortuijn, van Hugo de Groot tot Bep van Klaveren.

Rotterdam bruist van de krachtige vrouwen, maar hun namen blijven vaak onzichtbaar. Het is hoog tijd dat we deze vrouwen vereeuwigen. Daarom roept de Rotterdamse ouderenpartij (Jongere Ouderen Unie, lijst Verkoelen) alle inwoners op om een Rotterdamse vrouw te nomineren die een standbeeld verdient via www.vrouwinbeeld.nl  Of het nu gaat om een historische heldin, een lokale pionier of een onmisbare kracht in de buurt: samen zorgen we ervoor dat deze vrouwen een gezicht krijgen in onze Maasstad.

Het wordt namelijk écht tijd voor een grote vrouw op een Rotterdamse sokkel!

- Ellen Verkoelen is fractievoorzitter van de Jongere Ouderen Unie in Rotterdam