De desinformatie over de Rotterdamse sociale huurvoorraad, die burgemeester en wethouders vorig jaar verstrekten in hun Voortgangsrapportage 2024 over het woonbeleid, probeert wethouder Chantal Zeegers goed te praten door te stellen dat de daarin vermelde veel te rooskleurige cijfers zijn veroorzaakt door een fout van het ministerie van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening (VRO).

In haar rapportage van vorig jaar staat dat Rotterdamse corporaties 124.500 sociale huurwoningen zouden hebben. Dat terwijl het Zeegers op dat moment bekend moest zijn, dat het er niet meer dan 121.800 konden zijn. Berichtgeving in de media, waaruit bleek dat de wethouder zich te rijk rekende, werd door haar genegeerd. 

Bij haar nieuwste Voortgangsrapportage 2025 over het woonbeleid, die vandaag op de agenda staat van de gemeenteraadscommissie bouwen en wonen, heeft Zeegers een aparte bijlage over de omvang van de sociale corporatievoorraad meegestuurd. Bedoeld om uitleg en opheldering te geven. 

In dat - niet ondertekende - stuk wordt met geen woord gerept over het feit dat het correcter was geweest als zij reeds vorig jaar, voorafgaand aan de gemeenteraadsbehandeling van het onderwerp, ‘haar’ 124.500 had vervangen door dat aantal van 121.800 sociale huurwoningen. 

Afname van 6000 sociale huurwoningen? 

In haar nieuwste, vorige maand verschenen rapportage ontkomt Zeegers er niet aan om te verklaren dat de sociale corporatievoorraad nóg verder naar beneden is bijgesteld naar 118.366 woningen, ofwel 36,5 procent van de totale Rotterdamse woningvoorraad. Stand per eind 2023. 

Die daling is een gevolg van de nieuwe telmethode van VRO van de goedkoopste corporatiewoningen. Die nieuwe van medio april 2024 daterende methode houdt in dat alleen nog maar corporatiewoningen met een algemeen economisch belang (DAEB) én een huur onder de huurtoeslaggrens (thans 900 euro) als sociaal meetellen. De niet-DAEB-woningen van corporaties met huren onder die 900 euro tellen niet meer mee in het sociale segment. In welk segment ze dan wel vallen, is onbekend. Het betrof derhalve een vermindering van (121.781 min 118.372 is) 3409 sociale huurwoningen. 

Dat ‘er vanuit de rijksoverheid geen actieve communicatie over de aanpassing (van de nieuwe telmethode heeft) plaatsgevonden’, beschouwt Zeegers als een tekortkoming van het ministerie. 

Het brengt de wethouder in een lastig parket. Want vorig jaar beloofde zij om het aantal sociale huurwoningen minimaal gelijk te houden. Wie zich dan die 124.500 van Zeegers van vorig jaar kan herinneren, zal al snel geneigd zijn om te roepen dat de wethouder haar belofte niet heeft kunnen waarmaken, nu blijkt dat er nog maar 118.366 van over zijn. Een afname van meer dan zesduizend van de goedkoopste huurwoningen is ongunstig nieuws voor de naar verluidt 90.000 woningzoekenden in Rotterdam. 

Nepsociaal 

Waar de liefhebbers van kloppende cijfers ook van opkijken is het aantal - vermeende - sociale huurwoningen van particuliere huiseigenaren waarover Zeegers het heeft in haar Voortgangsrapportage 2025. 

In januari lieten burgemeester en wethouders in antwoorden op schriftelijke vragen van ex-PvdA-raadslid Co Engberts weten dat dat aantal met 5500 was gedaald van 46.700 naar 41.200. 

Zeegers gaat er inmiddels vanuit dat de potentiële voorraad sociale huurwoningen van particulieren misschien niet groter is dan 23.400. De wethouder hanteert het bijvoeglijk naamwoord potentiële bij haar berekening van die categorie. Dat komt omdat er alleen maar kan worden gegist naar om hoeveel woningen het gaat. Citaat uit de Voortgangsrapportage: “Op dit moment weten we nog niet exact hoeveel particuliere woningen 143 WWS-punten hebben”. 

Zoals bekend is een groot deel van die particuliere woningen met een veronderstelde huur van onder de 900 euro nepsociaal. Een door toenmalig minister Hugo de Jonge gebezigde term. Bekende voorbeelden van nepsociaal zijn de Startmotor en Our Domain. De kale huur van die piepkleine studio’s met hoge servicekosten ligt weliswaar onder de huurtoeslaggrens. Maar ze zijn verboden terrein voor woningzoekende huurders uit de sociale doelgroep, zoals statushouders, ex-delinquenten, gescheiden ouders of licht verstandelijk beperkte mensen, waarvan er volgens NPRZ-directeur Marco Pastors een heleboel rondlopen op Zuid.