Wethouder Chantal Zeegers krijgt goedkeuring voor haar nieuwe Woonvisie. De gemeenteraadscommissie voor bouwen en wonen besprak gisteren de omstreden (?) visie, waarin het Rotterdamse bouwbeleid tot 2040 wordt uitgestippeld. Zonder noemenswaardige kleerscheuren zal de Woonvisie volgende maand worden aangenomen in de gemeenteraad. 

In haar Woonvisie gaat Zeegers uit van een te hoog aantal sociale huurwoningen verhuurd door Rotterdamse woningcorporaties. De wethouder heeft haar te hoge aantal (124.500) gehaald uit een CBS-stuk met gegevens die dateren van eind 2021. In werkelijkheid, per 1 januari 2023, is dat aantal sociale huurwoningen van corporaties 4000 lager. Het aantal komt om precies te zijn uit op 120.418. 

De gemeenteraadscommissie stoort zich er niet aan. Dat mag althans worden afgeleid uit de nagenoeg unanieme desinteresse voor dit door sommigen als cijfergeneuzel betitelde onderwerp. 

In haar Woonvisie is Zeegers niet te betrappen op het gebruik van de definitie voor sociale huurwoningen, zoals die februari vorig jaar in het alom bejubelde Woonakkoord kwam te staan. Ook dat manco heeft bij de raadscommissie geen wenkbrauwen doen fronsen. 

Zeegers’ Woonvisie wordt door rechtse partijen een stuk linkser genoemd dan de vorige Woonvisie, waarmee wethouders Schneider, Simons en Kurvers aan de slag gingen. Dat komt omdat de nieuwe Woonvisie minder uitgaat van het slopen van woningen. Tweebosbuurtachtige toestanden zitten er niet meer aan te komen. Maar de reden daarvan ligt meer in het feit dat sloopprojecten á la Tweebosbuurt tegenwoordig veel te duur zijn geworden. Dan dat Zeegers het niet zou willen om oude wijken te herstructureren. 

De nieuwe Woonvisie biedt wel één zekerheid: voor starters op de woningmarkt blijft het, zonder een zak geld en/of rijke ouders, heel erg lastig om aan een woning te komen.