Rotterdam heeft een rijke historie en die is uiteraard onuitputtelijk. Iedere dag opnieuw wordt het verleden aangevuld met tal van kleine feiten. Via beeld en tekst voegen zij iets toe aan onze gemeenschappelijke (contemporaine) geschiedenis. Journalisthistoricus Joris Boddaert beschrijft iedere zondag in deze rubriek een Rotterdamse foto. Meestal is het fotografisch beeld onbekend en van langer geleden.
Reacties: [email protected]

Kapsalon Gijswijt

Zou er een wereld kunnen bestaan zonder kappers? Antwoord: NEEN! Ons hoofdhaar blijft altoos groeien. Op zeker moment moeten de lange lokken worden gekortwiekt. De tijd van de neanderthalers ligt ver achter ons. Coiffeur, wat een mooi woord eigenlijk. Het leuke is dat wereldwijd ieder mens het knippen van het hoofdhaar als prettig ervaart. Niet alleen fysiek, maar ook psychisch. Er wordt tijdens de klus prettig gebabbeld. Kortom, het kappersvak is eerzaam, en krijgt terecht alom waardering.

Ik ben jarenlang geknipt door Rob Gijswijt (1944-2020), een vriendelijke man met wie ik goed overweg kon. Hij zat nooit om een leuk verhaal verlegen. Ik schaakte wel eens met zijn zoon Hans in café De Overheid aan de Nieuwe Binnenweg. Zijn salon was eveneens aan Rotterdams langste winkelstraat gevestigd. In de periode 1990 tot aan 2011 zat ik daar één keer in de zeven weken. Ik was al vroeg kalend, dus mijn sessies waren redelijk kort en niet kostbaar. Ik ben ook nog eventjes door Rob geknipt in zijn zaak aan de Claes de Vrieselaan 128. En ik weet nog dat hij in 1989 vertelde dat zijn kapperszaak daar ontmanteld zou worden wegens de zo noodzakelijke wijkrenovatie.

Ik kwam toen al veel in het gemeentearchief, en het vastleggen van de Rotterdamse topografie had mijn aandacht. Max van Essen, de vaste fotograaf van het archief, legde met zijn camera veel verdwijnende winkels vast voor het nageslacht. In de bekende fotobakjes in het archief ontdekte ik soms door particulieren geschonken foto’s. Dat bracht mij op het idee om zowel interieur als exterieur van Robs kapperszaak te fotograferen. Rob, zijn zuster Anneke en een zekere Nancy die hem dagelijks assisteerden poseerden medio 1989 voor de zaak. Een fotootje van niks. En toch ben ik blij dat ik toen de camera liet knipperen. De interieurfoto is eveneens pico bello. Ik schenk de twee afdrukken - de negatieven zijn spoorloos -  spoedig aan het Stadsarchief. Ik overhandig ze aan Martijn Verbon, hoofd van de bibliotheek. Hij is een zeer betrouwbare kracht.

Hoeveel kapsalons zijn er in onze stad? Ettelijke honderden. Alleen al langs de Nieuwe Binnenweg tel ik er september 2021 maar liefst 24.

Het Rotterdams Adresboek uit 1935 vermeldt onder ‘beroepen’ alle Rotterdams kappers. Een secure telling geeft 660 stuks aan. Dat is best veel hoor!  Ik plaats de foto niet alleen vanuit een historisch perspectief, maar ook ter gedachtenis aan de zo lange loopbaan van Rob Gijswijt. Zoals ze daar met z’n drietjes ontspannen voor de zaak staan. Juist de meest eenvoudige foto’s hebben soms een bepaalde zeggingskracht die verder niet hoeft te worden uitgelegd