Keniaanse en Ethiopische atleten kijken met enige afgunst naar Abdi Nageeye en Bashir Abdi. De twee bevriende hardlopers, die zijn geboren in Somalië, verbaasden de wereld door vorig jaar op de Olympische Spelen namens Nederland en België olympisch zilver en brons te veroveren op de marathon. "We horen ze zeggen: hoe kunnen die twee zo hard lopen, terwijl ze niet uit Kenia of Ethiopië komen? Ze kijken naar ons en willen onze programma's kopiëren. Echt, ze denken dat wij dé succesformule hebben", zegt Nageeye.

De 33-jarige Nageeye en de even oude Abdi zijn de blikvangers bij de komende marathon van Rotterdam. De Belg Abdi won vorig najaar de 40e editie in een Europees record van 2.03.36, Nageeye zette in de Maasstad in 2019 het Nederlands record op 2.06.17. Het duo kreeg wereldfaam door hun optreden in de laatste kilometers van de olympische marathon in Sapporo. Nageeye rende naar het zilver en zweepte Abdi op om voor het brons te gaan.

Hun Somalische afkomst heeft de vriendschap aangewakkerd, zegt Abdi. "Onze passie voor het hardlopen heeft ons verbroederd. Er zijn twee Abdi’s, maar eigenlijk zijn we één’’, aldus de Gentenaar. "We begrijpen elkaar, delen onze problemen en als Somaliërs kunnen we goed relativeren en overdenken. We nemen nooit beslissingen in paniek. Ik ben heel blij dat we samen trainen als we lang van huis zijn en onze gezinnen achterlaten.’’

De twee hebben ook hun voorbereiding op de marathon van Rotterdam goeddeels samen gedaan in Ethiopië. Maar Abdi geeft toe dat zij niet vaak hetzelfde deden. "Eerlijk gezegd heb ik pas één maand goed kunnen trainen. Ik heb twee redelijk zware blessures gehad en heb lang moeten revalideren. Ik hoop dat de sfeer in Rotterdam mij zondag gaat helpen. Die heeft mij vorig najaar laten ‘vliegen’ naar dat Europees record. Ik heb wel even twijfel gehad of ik weer gezond zou worden, maar Rotterdam afzeggen was geen optie.’’

Nageeye staat er fysiek beter voor. Hij zegt eindelijk verlost te zijn van de hamstringklachten, die hem al vaak hinderden. Vorig najaar eindigde hij als vijfde in de beroemde marathon van New York, maar hij klaagde na de wedstrijd over de pijnscheuten. "Ik heb er spijt van dat ik daar heb meegedaan, ik was zwak in mijn hoofd en niet goed voorbereid. Nu ben ik wel gretig en heb ook weer vertrouwen in mijn lichaam. Ik heb inmiddels heel wat fysio's en artsen bezocht en het lijkt erop dat ik nu de superoefening heb gevonden tegen mijn klachten. Ik heb in de voorbereiding op Rotterdam geen enkele keer een training hoeven afbreken vanwege pijn. Dat is wel eens anders geweest. Het wordt tijd dat ik wat minuten ga afhalen van het Nederlands record. Daar kan ik met mijn status eigenlijk niet meer mee aankomen."