door Joop Hogedoorn

De spelers van het 2e elftal van Excelsior zullen zich in de loop van de hele dinsdag ongetwijfeld nog vaak genoegen afvragen hoe het toch mogelijk was dat zij zich in de luren hebben laten leggen door het weinig overtuigende De Graafschap, dat voor rust werkelijk één reële mogelijkheid in de schoot geworpen kreeg om te scoren en die ook prompt benutte. Het was een domper die de Kralingers vervolgens parten is blijven spelen met het gevolg dat de jonge superboeren zelfs in de laatste minuut nog kans zagen om de overwinning met een extra doelpunt glans te geven. Het reed in elk geval 145 kilometer prettig terug naar Doetinchem.

Feit blijft dat Excelsior een redelijke eerste helft speelde en zich na vijf minuten al had moeten belonen toen Denis Mahmudov de kruising van paal en lat raakte, nadat hij een uitgelezen pass had ontvangen van Haspolat. Hij had die snel en bekwaam onderschept en stoomde op naar het moment van zijn uithaal, die hij – als het doelpunt was geworden – had kunnen inlijsten.

Ook de kopie van Niek den Heeten – enkele minuten later – vond geen genade bij de attente doelman van De Graafschap die het prachtige schot ten koste van een hoekschop onschadelijk kon maken. En aan de andere kant? Voornamelijk stilte voor de goal van Excelsior-doelman Maarten de Fockert, tot zich vlak voor rust die ene kans aanbood die Matthijs van Nispen verzilverde. Hij lepelde een geplaatste bal vanaf 25 meter over de verbouwereerde Rotterdamse keeper heen. Halverwege de wedstrijd bleek dat toen al de genadeslag.

Gedurende de 2e helft wist Excelsior slechts één keer gevaarlijk te worden toen Mar Omarsson gevaarlijk inkoprte, maar de bal tot hoekschop zag verwerkt.

In de laatste minuut herhaalde De Graafschap zijn stunt van vlak voor rust en benutte de enige kans, 0-2.