door Piet Ocks

Het was met hangen en wurgen, dat Sparta voor het eerst in tien competitiewedstrijden weer eens won: 1-0. Lang zag het ernaar uit dat de 0-0 tegen Willem II op Het Kasteel heilig was verklaard, waardoor Sparta zich bij voorbaat al tot kampioen van de gelijke spelen zou mogen kronen. Totdat Younes Namli nog net binnen het uur vanaf de rechtervleugel naar binnen draaide om met links doeltreffend uit te halen.

Tot grote opluchting van de 3500 kijkers, die tot dan met enig wantrouwen het povere Sparta niet in staat zagen tot doeltreffende daden. Zonder Adrian Dalmau, Mica Pinto en Tom Beugelsdijk, die vanwege corona ontbraken, stuurde trainer Henk Fraser een 4-4-2 formatie het veld in met Dirk Abels als rechtervleugelverdediger in plaats van Vito van Crooij, die als 'hangende' linkerspits de dadendrang van Owusu moest beteugelen. Daarbij kreeg Younes Namli de voorkeur boven Sven Mijnans als 'hangende' rechterspits. Met zijn winnende treffer onderscheidde hij zich, maar in mindere mate met zijn irritante acties, waarbij hij zich 'verplicht' voelde om bij elk balcontact zijn technische vaardigheden te moeten tonen.

Verder valt het moeilijk te rijmen, dat betrekkelijke nieuwelingen als Aaron Meijers, Giannis Masouras en Laurent Jans terzijde worden geschoven, terwijl ze als versterkingen waren binnengehaald. Waar trouwens hetzelfde geldt voor Arno Verschueren en in mindere mate voor Joeri de Kamps en Younes Namli, die eerder een verbreding van de selectie dan als een meerwaarde kunnen worden gezien.

Kansen kreeg Sparta trouwens wel. Zoals Lennart Thy, die na een voorzet van Vito van Crooij net naast mikte en even later bood doelman Timon Wellenreuther Sparta nog een goede mogelijkheid, maar Mario Engels zag zijn poging geblokt.

Desondanks won Sparta voor het eerst sinds 6 november weer een competitieduel, ook toen was Willem II de tegenstander (0-3). De 1-0 betekende tevens het eerste doelpunt van Sparta na meer dan 250 minuten zonder treffer.

“Als we in de eredivisie willen blijven, is dit het eerste stapje dat we moesten maken", reageerde een opgeluchte trainer Henk Fraser, die de directe concurrenten Fortuna Sittard en PEC Zwolle zaterdagavond al zag winnen. "Ik ga niet ontkennen dat dat een tik was", erkende Fraser, "maar ik heb ook tegen mijn jongens gezegd: er is niemand die ons nu nog in kan halen. We kunnen alleen nog maar naar boven kijken. Zo probeer je de frustratie met elkaar lachenderwijs weg te praten. Dit is een belangrijke eerste stap, maar we moeten er nog een aantal.”

Fraser toonde zich het meest trots op het 'team' Sparta. "Naarmate je het moeilijker krijgt als ploeg komen er allerlei wijze heren die hun mening hebben. Ik ben er hartstikke blij mee die mensen de mond te kunnen snoeren. Wij hebben als staf een fantastische relatie met de spelers, het mag soms nog veel scherper en kritischer zijn. Er stond een ploeg vandaag, inclusief invallers en mensen op de bank. Daar ben ik het meest trots op."

Opstelling Sparta: Maduka Okoye, Dirk Abels, Bart Vriends, Adil Auassar, Riza Durmisi; Younes Namli (85. Giannis Masouras), Arno Verschueren, Joeri de Kamps (77. Sven Mijnans), Vito van Crooij; Lennart Thy (87. Michaël Heylen), Mario Engels.