door Joris Boddaert

Anno 1930 telde Rotterdam 1400 cafés en was daarmee koploper in ons land. Dorstige lieden konden in dat jaar langs de 430 meter lange Schiedamsedijk in maar liefst 80 kroegen terecht. ‘De Dijk’ was – werkelijk waar – één van de meest alcoholische plekken van Europa. Thans existeren er in 010 nog altijd zo’n 625 cafés. Rotterdam heeft altijd een rijke kroegcultuur geteld. De stad heeft tal van aantrekkelijke etablissementen en in het verleden was dat niet anders. Het is altijd leuk om terug te kijken. Daarom iedere week aandacht voor een kroeg uit het recente verleden.

Stobbe

Iedereen in Kralingen kent café Stobbe aan de Kortekade. Dit eetcafé stamt uit W.O. II en heeft z’n naam te danken aan de eerste uitbater Jan Stobbe, later opgevolgd door zoonlief Anton. De officiële naam luidt: café Rozenburg. Niemand noemt deze naam nog. Alleen ouderen van boven de 80 jaar.

Stobbe is mijn allereerste café, alwaar ik dus mijn eerste biertje dronk. Ik was 15 jaar en woonde niet ver weg. Hooguit vier minuten fietsen. Heb er dikwijls gebiljart, dat vond ik een prettig tijdverdrijf, zo in de middag, na een schooldag. Op de foto ziet u  een hecht stel, dat werkelijk iedere dag zo rond 17.15 uur bij elkaar kwam om knus het nodige te drinken. Ik heb het nu over de jaren tachtig. Ik heb de dame rechts uitgebreid geïnterviewd over haar dagelijkse tred richting Stobbe. Dat is een leuk verhaal geworden. Men leze mijn deel 5 ‘Rotterdamse Cafés’dat volgend jaar uitkomt. Het heeft mij altijd geïntrigeerd waarom mensen dagelijks naar een bepaalde kroeg komen. Enfin, de dame in kwestie sprak best rake woorden.

Weet u, ik ben nu sedert maart 2004 actief met mijn caféstudie. Uiteraard NIET dagelijks, maar toch. Ik heb er werkelijk vele duizenden uren ingegooid en mijn eindconclusie is tamelijk onthutsend. Ik ben eigenlijk amper wijzer geworden omtrent alles wat met het cafégebeuren te maken heeft. U mag gerust weten dat ik volgend jaar met een zucht van verlichting stop met mijn monnikenwerk. Rotterdam is dan een serieus standaardwerk ‘Cafés’ rijker. Met circa 1500 afbeeldingen en ruim een half miljoen woorden. Totaalgewicht van de boeken? 7,3 kilo. Of  deze megaklus mij blij heeft gemaakt? Jazeker. Je moet je toch dienstbaar opstellen als journalist en historicus? Trouwens, de klus hield mij van de straat. Je vingers dag in dag uit laten dansen over een toetsenbord, dat heeft wel wat!

Wie geïnteresseerd is in de Rotterdamse cafégeschiedenis en wellicht nog de nodige info heeft wendde zich tot Joris Boddaert. Hij schreef vier dikke caféboeken (salontafelformaat). In 2020 verschijnt deel vijf. [email protected] of 06-18849644.