Rotterdamse cafés (80) – C’ est la vie

28 June 2020, 12:54 uur
Vroeger
mainImage

door Joris Boddaert

Anno 1930 telde Rotterdam 1400 cafés en was daarmee koploper in ons land. Dorstige lieden konden in dat jaar langs de 430 meter lange Schiedamsedijk in maar liefst 80 kroegen terecht. ‘De Dijk’ was – werkelijk waar – één van de meest alcoholische plekken van Europa. Thans existeren er in 010 nog altijd zo’n 625 cafés. Rotterdam heeft altijd een rijke kroegcultuur geteld. De stad heeft tal van aantrekkelijke etablissementen en in het verleden was dat niet anders. Het is altijd leuk om terug te kijken. Daarom iedere week aandacht voor een kroeg uit het recente verleden.

C’ est la vie

De Zwarte Paardenstraat in de wijk Cool had vroeger niet zo’n goede naam. U weet allen dat dit straatje de Witte de Withstraat ‘binnendoor’  verbindt met de chique Schiedamsesingel. Dikwijls weet je niet precies waarom een bepaalde straat een soort van duister verleden kent. Meestal zijn het sommige bewoners die directe omgeving ‘aantasten’.

Wat ik als kroegexpert zeker weet is het feit dat het cafeetje op nr. 91 NIET heeft bijgedragen aan een gunstige sociale coherentie. Integendeel, deze kroeg had in de jaren zestig en zeventig een slechte naam. Wat er precies gebeurde? Ik weet het bij God niet. Ik heb zo’n honderd- en-vijftig  stappen verwijderd van het cafeetje in totaal dertien jaar als journalist gewerkt. Eerst vier jaar bij De Rotterdammer, en later negen jaar bij Het Vrije Volk. Ik bedoel maar. Had ik verdorie toen maar eens polshoogte genomen, verdorie. Maar neen, ik kwam nooit in/op nr. 91. Het werd ALTIJD café De Schouw aan de Witte de Withstraat. Voor veel journalisten was dat een belangrijk ‘nieuwscentrum’.

Overigens is de Witte de Withstraat tegenwoordig een zeer hot uitgaanscentrum. Binnenkort meer hierover in deze rubriek. Terug naar de Zwarte Paardenstraat. Een jaar of vijf geleden heette het café C’est la Vie. Kennelijk viel er op het fotomoment iets te vieren. Je hangt niet zomaar ballonnen tegen de gevel. Fotograaf Ton Hermans (1929) ‘pakte’ dit moment. Maar goed ook, want het cafeetje is inmiddels voorgoed (?) gesloten….

Wie geïnteresseerd is in de Rotterdamse cafégeschiedenis en wellicht nog de nodige info heeft wendde zich tot Joris Boddaert. Hij schreef vier dikke caféboeken (salontafelformaat). In 2020 verschijnt deel vijf. [email protected] of 06-18849644.