Rotterdamse cafés (83) – ’t Puntje

19 July 2020, 10:23 uur
Vroeger
mainImage

door Joris Boddaert

Anno 1930 telde Rotterdam 1400 cafés en was daarmee koploper in ons land. Dorstige lieden konden in dat jaar langs de 430 meter lange Schiedamsedijk in maar liefst 80 kroegen terecht. ‘De Dijk’ was – werkelijk waar – één van de meest alcoholische plekken van Europa. Thans existeren er in 010 nog altijd zo’n 625 cafés. Rotterdam heeft altijd een rijke kroegcultuur geteld. De stad heeft tal van aantrekkelijke etablissementen en in het verleden was dat niet anders. Het is altijd leuk om terug te kijken. Daarom iedere week aandacht voor een kroeg uit het recente verleden.

‘t Puntje

Onze stad kent bepaalde ‘landmarks’, die haast iedereen wel kent. Eentje is de hoek Schiekade-Bergweg aan de Noord-Oost zijde. Daar was sedert 1925 een café gevestigd. Het gaat om een ronde hoek, die meteen opvalt. Voor de oorlog luidde de naam van het etablissement ‘Sport’. Eenvoudig en doelmatig. Tussen de jaren vijftig en 2010 mogen wij de namen De Heul, Markesteyn, ’t Puntje, Melrose Place, Albatros en Strazz noteren. Met dank aan Rob P. Kanaar die een en ander voor mij uitzocht.

De foto die u ziet stamt uit de jaren tachtig, de periode van café ’t Puntje. Ik heb de naam weg geplakt, want de ansichtkaart fungeerde als fotoraadsel in mijn twee-wekelijkse caférubriek in De Havenloods/Het Zuiden. Het terras oogt gezellig, mede dankzij onze nationale kleur Oranje. De buurman van het café is al heel lang de juwelier van Willigen. Welnu, deze firma kocht ná 2010 het cafépand en betrok de ruimte bij de juwelierswinkel. Ergens een beetje jammer, want zo verdween er opnieuw een vooroorlogs café.

Enfin, de huidige nieuwbouw oogt niet onaardig, maar een ronde muur zonder ramen blijft een ronde muur zonder ramen. Echt gezellig oogt dit zo markante punt niet meer. Overigens zat vroeger aan de overkant het zo prachtige café Du Lion d’Or. Maar dat is ook al heel lang ter ziele. Daar zit nu een beetje zielig bezorg-agentschap, c.q. keuken van oosterse gerechten, die door snelle jongens op scooters worden rondgebracht.

Tja, onze stad heeft veel van dit soort werkplekken ten dienste van voedselvoorziening. Op het gebied van sommige vormen van eetcultuur gaat onze stad er beslist niet op vooruit. Jammer maar helaas.

Wie geïnteresseerd is in de Rotterdamse cafégeschiedenis en wellicht nog de nodige info heeft wendde zich tot Joris Boddaert. Hij schreef vier dikke caféboeken (salontafelformaat). In 2020 verschijnt deel vijf. [email protected] of 06-18849644.