Ada van Noordwijk is als vrijwilligster gul voor Overschie, want haar teletijdmachine staat niet stil. Ze vliegt van hot naar her, zes dagen per week, en als iemand 100 jaar is geworden of een echtpaar 65 jaar getrouwd en die feestdag precies op zondag valt, dan gaat zij daar ook gewoon naar toe om namens de gebiedscommissie een bosje bloemen te bezorgen.

Ze is multidisciplinair en alles gaat nog full spirit bij Oma Overschie, een bijnaam die dateert uit haar tijd als correspondente van het papieren weekblad de Overschiese Krant. ‘’Na 100 jaar ter ziele’’, verzucht ze. ‘’Maar ik heb niet eens de kans gekregen om er zwaar over in de put te zitten, want elke dag dient zich in Overschie wel weer een andere uitdaging aan. Ik ben onder die naam wel op Facebook blijven schrijven, maar ik vond het papieren tijdperk veel leuker.’’

Vooral de Overschiese comfortwoning eist nu haar actuele aandacht op. ‘’Daar laten we iedereen kennismaken met technologische oplossingen aan huis, waardoor langer zelfstandig thuis wonen mogelijk wordt gemaakt. Dus leg ik uit hoe gordijnen met één druk op de knop kunnen dicht zoemen, tot en met hoe een siliconendopje werkt waarmee een pak melk makkelijk te openen is. En vervolgens alles daartussen in’’, lacht Ada van Noordwijk, die graag lacht, ‘’want waarom zou je niet lachen als je op mijn leeftijd, 72, elke dag zulk leuk werk kan doen in een wijk waarin ik sinds mijn vierde jaar woon en iedereen ken.’’

De vader van Oma Overschie was er ‘hoofd der school’.  Toen chroniqueur Rein Wolters als oud-journalist van het dagblad Het Vrije Volk zijn eerste deel van ‘Momenten uit de Overschiese Samenleving’ presenteerde, zag ze op de voorpaginafoto niet alleen de school van haar vader terug, maar ook de kleuterschool waar ze zelf stage liep en later kleuterleidster werd en daartussen het huis waarin ze jarenlang woonde. ‘’Toen hebben Rein en ik vervolgens samen deel 2, deel 3 en deel 4 geschreven. Nee, er bestaan hier inderdaad geen straatjes en steegjes waar ik niet gelopen heb.’’

Centraal in Overschie is de Boulevard, het bekendste établissement voor maatschappelijk verkeer. ‘’Ik was hier vanmorgen nog’’, zegt ze, terwijl het intussen middag is. ‘’De projectleidster van de Comfortwoning en ik hadden een kort bespreking, want we verwachten zeer binnenkort de 1000ste bezoeker.’’

Er schiet haar nog een vrijwilligersproject te binnen. ‘’Ik doe ook mee met het Buurtpreventieteam. We lopen in groepjes van twee op verschillende tijden door de wijk en letten op of alles schoon, veilig en heel is. Wanneer er een ketting van de hangband op het speelplaatsje kapot is melden we dit via de beterbuitenapp en de mensen van de gemeente zijn er dan als de kippen bij om het te repareren. Dat is een uitstekend systeem, want er wordt adequaat op gereageerd.’’

De 3e helft

Tussen de middag was ze ‘’even’’ bij de voetbalclub HWD van Het Witte Dorp. ‘’Nee, ik weet niet wat een dieptepass en dropkick is, maar ik ben bij die club wel ambassadeur van de 3e helft. En dat is niet de 3e helft zoals men die in voetbalkringen omschrijft met veel bier, maar een hele nieuwe 3e helft, namelijk tijdens het wandelvoetballen door 55plussers. Dan hebben we de kantine ook opengesteld voor mensen die alleen zijn en lekker met elkaar willen kletsen of sjoelen, darten, puzzelen, je kan er zelfs bloemschikken. Vandaag is er een gratis cursus valpreventie en binnenkort is er computerles. Het programma Koffietijd van RTL 4 is er laatst komen filmen. Die opnamen moesten gemaakt worden op een maandag, terwijl normaal alle mensen er op dinsdag zijn. We hebben toch nog behoorlijk wat vrijwilligers weten te charteren en omdat ik om die tijd in een clubje bewegen voor ouderen doe, hebben wij met dat groepje een demonstratie gegeven.”

En dan is Ada van Noordwijk ook nog vrijwilligster bij  ‘de Hoop doet Leven’, het Museum van Oud Overschie. ‘’We zitten nu midden in het project Kunstkabel. Kinderen van de basisschool maken onder leiding van kunstenaars eerst in het Theater In de Lugt, voorheen Musica, een werkstuk. Dat wordt dan vervolgens in het Museum geëxposeerd en als ze allemaal keurig gerangschikt staan, mogen de ouders komen kijken. Daarna volgt dan een rondleiding en dan laat ik die kinderen bij voorbeeld ouwe telefoons zien met die draaischijven. En ook een lei met een griffel, om te laten zien hoe er vroeger geschreven werd. Een lei heeft het formaat van de huidige tablet en de kinderen zijn verbaasd dat er niet geswiped kan worden.”

Grofvuildag

Naast haar vrijwilligerswerk is Ada van Noordwijk sinds 2018 ook nog lid van de Overschiese gebiedscommissie namens Leefbaar Rotterdam. Gesneden koek, want toen ze 5 jaar geleden na een onderbreking van 18 jaar Brabant in Overschie terugkeerde heeft ze als belangstellende bijna geen openbare vergadering overgeslagen. ‘’Ik wilde bij mijn comeback hier al mijn vrije tijd aan Overschie geven en vond dus ook dat ik dan alles over de wijk moest weten. Dat ging het best bij de vergaderingen van de gebiedscommissie.’’

Het bracht haar bijvoorbeeld ook in contact met Buurt Bestuurt. Met éénmaal per jaar de Grofvuildag. Het is de dag waarop men overtollige spullen buiten mogen zetten. Mensen vanaf 65 jaar kunnen aangeven dat ze geholpen willen worden. Ik moet dan wel eens lachen, want ik ben zelf al over de 70, maar kan heel goed sjouwen’’, zegt ze. ‘’Barkrukken, spiegels, gipsplaten, ik pak alles aan. Maar ik heb de laatste keer wel gezegd dat men moet aangeven vanaf welke verdieping de spullen moeten worden opgehaald. Ik ben dan nog wel topfit, maar word ook een dagje ouder. Alle spullen worden diezelfde dag keurig opgehaald.’’

Het interview werd afgenomen vóór de coronacrisis en is tevens een herplaatsing.