door Jim Postma

De telefoon blijkt elke keer weer de grootste  ‘tam-tam’ te zijn in heel medialand. Deze keer Mario van Voorden (vroegere bekende als stamgast in journalisten café de Schouw en bekend café Melief Bender) aan de lijn: ‘Heb je het gehoord? Willem Langstraat is overleden.’
De eerste automatische vraag is dan altijd: ''Hoe oud?"
Mario van Voorden: ‘Tachtig’.
Twee dagen later blijkt deze voormalige Rotterdamse horecakoning en entertainer ineens zo’n kleine zes jaar ouder te zijn geworden. In een advertentie in AD/Rotterdam stond vorige week namelijk: geboren 13-09-32 en overleden op 30-05-2018 in Rotterdam. Dus haast 86. Een zeer respectabele leeftijd voor een voormalige horecabaas die in de oudere Rotterdamse kringen als ‘legendarisch’ werd en is bestempeld. Zeer recent ook nog door journalistcollega Jan D. Swart.

Voor welke journalist dan ook is het telefonisch doorgeven van informatie altijd ‘linke soep’. Vooral als het gaat om de aankondiging dat weer een bekende Rotterdammer is overleden. Twee keer mocht ik het in een halve eeuw mee maken dat zo’n overlijdensbericht niet bleek te kloppen.
‘Een foutje maken mag eens in de zoveel tijd’ maar nooit als het gaat om een zogenaamde ‘overledene.’
Na check en double check bleek het bericht over Willem Langstraat (helaas voor hem) wel te kloppen. Inmiddels is hij in besloten kring gecremeerd.

De horecabaas werd al vroeg in de stad bekend (zestiger en zeventiger jaren) met het kunstenaarscafé De Fles, samen met zijn toenmalige vrouw Anna ‘Proost’ Vingerhoets, de latere ‘horecakoningin’ in deze stad. Langstraat was niet alleen een prima en zeer populaire gastheer, hij stond eigenlijk nog meer bekend als geboren entertainer, charmeur bij de vrouwen en muzikant. Zo speelde hij bas samen met onder meer de Millers in de reeds lange tijd verdwenen disco ‘Voom Voom’ in de Berenkuil aan de Lijnbaan, vlakbij het toenmalige TerMeulen.

Tapperij

In 1973 nam hij café Melief Bender over op de Oude Binnenweg 122, een voormalige tapperij/ slijterij van de familie H.J. Melief Bender. Na een grondige verbouwing werd café Melief onder de leiding van Langstraat een van de meest bekende en bezochte kroegen in heel Rotterdam. Hij zwaaide daar de scepter tot en met 1996. Uit horecakringen werd destijds gemeld dat hij de zaak had verkocht voor een bedrag dat liep in de zes nullen. Het oeroude café stamt uit 1876 en is daarmee het oudste café in heel Rotterdam.

Tot op de dag van vandaag blijft café Melief Bender een van de meest bezochte uitgaansgelegenheden in het centrum. In de tijd van Willem Langstraat waren er nog veel kunstenaars, dichters en journalisten die het etablissement regelmatig aan deden. Tegenwoordig komt er nog slechts een handjevol oude stamgasten. Wel veel jongeren in de categorie ‘yuppen’. Zij hebben de ‘zaak overgenomen’. Daarbij is de laatste jaren de keuken aanzienlijk uitgebreid, vooral tijdens het lunchuur, onder de bezielende leiding van horecabaas Robèr Willemsen. Ook bekend als de voorzitter van Horeca Nederland.

Na zijn goed gevulde banksaldo is Willem Langstraat het stukken rustiger aan gaan doen. Buiten Rotterdam kocht hij een oude boerderij, waarvan hij weer horecazaak- annex eetgelegenheid van maakte. Maar dat werd geen groot succes en om die reden deed hij deze nieuwe zaak reeds na enkele jaren weer van de hand.

‘Het staartje van De Fles’

In het  boekje van de eveneens legendarische Rotterdamse dichter/performer, inmiddels wijlen Frans Vogel, is door hem een heel hoofdstukje gewijd aan zijn voormalig ‘patroon’ Willem Langstraat.

Uit ‘Het Staartje van de Fles’ (collector-item reeds) is onder over Langstraat te lezen in Vogeltaal: ‘Hier izzy dan: Willem P. Langstraat. Fondateur van het beroemde en naderhand beruchte café De Fles. Op de foto in dit boek nog met Anna ‘Proost’ Vingerhoets op de background. Als het ware 'carefool' door haar in toom gehouden. En met bullterrier Whisky, evenals rasgenoot James. Niet te verwarren met het andere soort hot dog dat De Fles kende.

1. liet toen zijn baard staan, pardon: hangen’, aldus deze Vogelcitaten.

Frans Vogel, die voor zijn performer/dichter carrière reclametekstschrijver was, ontwierp voor Willem Langstraat de puur Rotterdamse slogan: ‘Meliefje ik Bender/bij Melief Bender.

In zijn hoogtij dagen bij café Melief pochte Willem Langstraat graag elk jaar tegenover zijn ‘journalistenvrienden’ dat hij ‘wederom de hoogste bieromzet had gehaald in de hele stad.’ Vaak werd dit door de rijk getrakteerde collega’s in bladen als De Havenloods, Rotterdams Nieuwsblad en Het Vrije Volk klakkeloos overgenomen. Geen hond die dit ooit kon controleren.

Een keer gevraagd aan kroegenkenner en caféschrijver Joris Boddaert wat  hij hier  van vond – elk jaar nog een hogere bieromzet – antwoordde Joris spontaan: ''Dat lijkt mij geen zuivere koffie!''

Boddaert zat later als jurylid in het bestuur van de ‘KetelbinkiePrijs’, voor de beste koffie in de stad. Sinds die tijd, nu dus onder Melief-eigenaar Robèr Willemsen, wint de zaak regelmatig deze fel begeerde trofee. Willem Langstraat zei daar zelf ooit over: ''Als dat maar zuivere koffie is!''