Van kinds af aan kreeg ik te horen, dat ratten smerige dieren zijn. Logisch mijn vader verkocht broodjes worst op de markt en ratten houden daar ook van. Ze moesten dus kost wat kost buiten gehouden worden.

Verder leerden we dat ze ziektes verspreiden en soms zelfs aan baby’tjes in de wieg knaagden. Volgens links Rotterdam allemaal lariekoek, sterker nog zij zien ratten als troeteldiertjes, die vooral niets in de weg gelegd moeten worden.

Het mooie is dat we tegenwoordig internet hebben en dus alleen in hoeven te loggen met de woorden “ratten” en “ziektes.” En kijk, de ziekte van Weil wordt nog steeds verspreid door de rat; meestal de bruine rat, las ik.  Hoewel de zwarte rat in onze havenstad ook veel voorkomt (leerzaam dat internet). Wij hebben in onze stad dus door de aanwezigheid van de havens meer kans op ratten.

Een andere reden dat er veel ratten voorkomen is de slordigheid en nonchalance van veel mensen. Ze gooien eten op straat, dat vaak voor de eendjes of de ganzen bedoeld is, maar dat s’ nachts in de rattenmaagjes verdwijnt. Ook naast de container geplaatste vuilniszakken zijn voor de knagende vrienden van links Rotterdam een grote voedselbron.

Ratten hebben maar drie dingen nodig. Water, een schuilplaats en voedsel. Singels, riolen en brood voor de eendjes. Hoewel ze ook in die vetbolletjes voor kleine vogeltjes graag hun knaagtanden zetten.

Goeie omstandigheden, zoals op veel Rotterdamse plekken, zorgen ervoor dat ze zich razendsnel vermenigvuldigen. Een rattenvrouwtje kan 15 keer per jaar een nestje van ongeveer 8 jongen krijgen. Tel uit je rattenwinst: 120 per jaar!

Als gemeenteraadslid dien je naar de mensen te luisteren en hun klachten serieus te nemen. Eén de meest voorkomende klachten is overlast door ratten. Ze lopen zelfs overdag over straat, op kinderspeelplaatsen, bij terrassen, volkstuinen en gewone tuinen. Het is dus duidelijk dat ze bestreden moeten worden. Er zijn natuurlijke vijanden zoals katten en roofvogels, maar die kunnen het niet aan zonder onze hulp.

Gelukkig heeft de gemeenste een afdeling ongediertebestrijding. Die willen er best tegenaan. Niet met gif, dat een langzame dood veroorzaakt en ook roofdieren ziek maakt, maar vallen en het zogenaamde “rattenhotel.” Dat hotel vangt de beesten op een slimme manier en doodt ze op een snel met één doodsklap. Heel effectief in Schiedam en Capelle en ….. niet in Rotterdam.

Onder aanvoering van één partij in het bijzonder is besloten in onze gemeente geen goeie manier te gebruiken om ratten te bestrijden. Vandaar dat ik ze ook de knagende vrienden van links Rotterdam noemt. 

Als een kat een rat vangt is hij soms een uur met zo’n dier aan het spelen. Dat mag wel, want het is natuurlijk. 

Onze mannen van stadsbeheer, die de rattenoverlast (die met de dag groeit) bestrijden vechten dus met één hand op de rug gebonden. Te gek voor woorden.

Ik krijg trouwens ook wel eens klachten over ratten die op twee benen lopen, maar dat is voor een volgend stukje.