Woonstad Rotterdam vierde onlangs feest in de Ruivendwarsstraat. Rotterdams grootste woningcorporatie beleefde een feestelijk moment vanwege de oplevering van twintig hele mooie huurwoningen in dit straatje in Het Oude Noorden. Directeur Mohamed El Achkar hief het glas met de gelukkige nieuwe bewoners van het fraaie nieuwbouwblok. Ook wethouder Bas Kurvers, die Rotterdam spoedig gaat verlaten want hij stopt ermee aan de Coolsingel 40, toostte mee. Blijheid en vreugde alom. 

Hoewel?

Zonder de euforie te temperen valt er best wel een wenkbrauw te fronsen over wat zich daar in de Ruivendwarsstraat afspeelde.

Buiten kijf staat dat de wijk erop vooruitgaat met die twintig woningen. Maar wie daar had willen komen wonen (alles is inmiddels verhuurd), kwam daarvoor pas in aanmerking met een inkomen vanaf 55.000 euro. Voor de primaire en secundaire doelgroepen van de Rotterdamse woningcorporaties - 175.700 huishoudens bestaande uit arme drommels, zoals ze in de gemeenteraad worden genoemd - is dit stukje Ruivendwarsstraat met huren tussen de 936 en 1025 euro dus eigenlijk niet bereikbaar.

Dat zou op zich helemaal niet zo erg zijn, mits er ook voldoende sociale huurwoningen (huur onder 763 euro) beschikbaar zouden zijn voor die doelgroep voor wier huisvesting de corporaties ooit in het leven zijn geroepen. Maar daarvan is geen sprake.

Nieuwe sociale huurwoningen bouwen voor al die arme drommels (absurd dat de voorzitter van de gemeenteraad deze door Joost Eerdmans uitgesproken omschrijving toestond), doen de voor hun bedoelde corporaties nauwelijks. Wat zij daarentegen wel erg voortvarend doen, is het liberaliseren, verkopen en - zij het in iets mindere mate dan gepland - slopen van hun goedkoopste woningen. Hierdoor laten de corporaties jaarlijks tig keer meer sociale huurwoningen verdwijnen dan dat er bijgebouwd worden.

Bij dat feestje in de Ruivendwarsstraat vielen dat soort wanklanken natuurlijk niet. Want het moest wel gezellig blijven...