Daar was ineens hij van Shocking Blue

13 January 2019, 00:00 uur
Algemeen
mainImage
Digitaal Dagblad
Daar was ineens hij van Shocking Blue

door Jan D. Swart

Hij bleek niet erg gegroeid te zijn gedurende al die jaren dat hij voor de buitenwereld onder een steen leefde in Luxemburg en nergens voor in was, Robbie van Leeuwen. Gevuld tot over zijn oren, zeggen oude muzikanten. Tweede huis in Wassenaar, maar nooit eens spontaan acte de préséance.

Deze week zat de componist (en gitarist) van Shocking Blue ineens bij De Wereld Draait Door. ‘’Ik ben weer eens opgegraven’’, zei hij zelf. Eens in de zoveel tijd overkomt hem dat, maar nu was hij gaan bewegen. Leuk voor zijn inmiddels 19-jarige zoon uit zijn overigens enige huwelijk. Matthijs van Nieuwkerk dacht dat het de tweede leg was. Foutje. Gauw overheen gepraat met gouden herinneringen aan Shocking Blue, waarvan uit de toptijd alleen Van Leeuwen nog in leven is. ‘’Kun je nagaan want een ongezond wereldje het is’’, zei hij verklarend. Met naast hem Rudy Benneth, met wie hij in de begin zestiger jaren in The Motions speelde. ‘’Ja, wij hebben wel altijd telefonisch contact gehouden.’’

Benneth (Rudy van den Berg, voor intimi) was destijds niet overgestapt naar Shocking Blue. Te lang, waarschijnlijk. Van Leeuwen – zo ging het verhaal – wilde alleen met muzikanten werken die net als hij klein van stuk waren. Alleen voor bassisten maakte hij een uitzondering, die stonden achterin. En drummers, die zaten. Het kwam niet aan de orde bij DWDD. Opvallend afwezig ook Johan Derksen, die de nederpop van vroeger aan een nieuw kompas heeft geholpen. Zelfs zijn naam werd niet genoemd. Maar het botert al jaren niet tussen Derksen en Van Nieuwkerk.

Robbie van Leeuwen is inmiddels 74 jaar. De Wereld Draait Door gaat de komende tijd zijn muziek eren. Dat vond hij leuk en om die reden was hij gezwicht. En eenmaal aan tafel kwam, als vanzelfsprekend, het verhaal van het door Van Leeuwen gecomponeerde nummer Venus dat in talloze landen de eerste positie haalde, ook in de Verenigde Staten.

Gevoegd bij alle andere bekende nummers die in de loop der jaren uit het brein van Van Leeuwen ontsproten zijn en inmiddels evergreens zijn, betekende dit succes voor hem al in vroeg stadium een vet en gezegend leven. Nog steeds?, wilde Van Nieuwkerk weten. Ja, nog steeds, antwoordde Van Leeuwen. Mag ik vragen hoeveel per jaar? En toen repliceerde de oude Haagse componist op een manier die niet in het draaiboek stond. ‘’Ik hou ongeveer gelijke tred met jou’’, sprak hij tot Van Nieuwkerk, die bekend staat als de grootverdiener in het uit de staatsruif gesubsidieerde Hilversum. ‘’Maar ik moet er nog voor werken’’, antwoordde hij.

Mariska Veres

Bij het terugzien van Robbie van Leeuwen moest ik terugdenken aan een groot interview dat ik in 1993 voor het Rotterdams Nieuwsblad met Mariska Veres, vanaf 1968 de beelschone zangeres van Shocking Blue. Menige jongen had haar in die tijd boven zijn bed hangen en de Amerikaanse playboy wilde haar naakt. Naakt? Er is niet eens een bedrag genoemd, zo snel had ze nee gezegd.

Zoveel jaren later werd het een triestig verhaal uit haar mond en ook Robbie van Leeuwen kwam er niet best van af. ‘’Ik ben van Shocking Blue niet rijk geworden. Wel de platenmaatschappij en ook Robbie van Leeuwen natuurlijk, als componist. Er is ook nooit een reünie geweest. De contacten zijn vervaagd. Omdat we ook nooit vrienden zijn geweest. Het was een heel zakelijk groepje. We kwamen alleen bij elkaar als we moesten optreden. Robbie was altijd grof in de mond en is inmiddels rijk en blasé. Ik gun hem zijn rijkdom, maar hij was allesbehalve tactvol. Daardoor is het niet altijd even leuk geweest om met hem te werken. Als je 't niet gauw genoeg zong zoals meneer het wilde, riep ie: hé, kutwijf.
Ik ben ook wel eens weggelopen als hij zo te keer ging. Maar aan de andere kant hou ik niet van huichelaars en dat is ie nooit geweest. In 1984 heb ik nog een tijdje met hem samengewerkt in het kader van Back to the Sixties. Maar toen het winter werd en hij elke keer uit Luxemburg moest komen, dacht hij op een gegeven moment: bekijk het maar. Hij kwam altijd mopperend op zijn bestemming aan.’’

Mariska Veres stierf in 2006 aan de gevolgen van kanker.