Kopzorgen 61 - Risico's met copyright

27 May 2018, 08:00 uur
Geld & Recht
mainImage
Digitaal Dagblad
Afbeelding is niet meer beschikbaar

Seniorredacteur Hans Roodenburg (ex-Het Rotterdams Parool, ex-Het Vrije Volk, ex-Rotterdams Dagblad) geeft antwoord op knellende vragen van uiteenlopende maatschappelijke aard. U kunt ze hem rechtstreeks stellen op: [email protected]. Of u maakt gebruik van de link hierboven: stadswacht. Het antwoord (meestal voor anderen ook van belang) leest u terug in dit digitale dagblad in de categorie: mensen. Uw naam wordt daarbij niet vermeld. 

Vraag:

Ik maak voor mijn club een verenigingsblad. Een van mijn bevriende relaties waarschuwde mij echter voor claims van beroepsfotografen en van de Stichting Beeldrecht. Het materiaal is heel oud en soms weet ik niet wie de originele beroepsfotograaf was. Ik wil met mijn privévermogen hiermee helemaal geen risico lopen. Daarom wil ik het clubblad of een boekwerkje onderbrengen in een stichting. Zodat ik zelf niet aansprakelijk gesteld kan worden. Wat is uw advies?

Antwoord: 

Indien de foto’s van particulieren zijn die toestemming voor publicatie geven, dan zal het niet zo gauw een probleem op gaan leveren. Zijn het echter beroepsfotografen dan zijn er sommigen bij die denken dat de kassa gaat rinkelen.

Uiteraard stellen fotografen af en toe claims. Maar vaak gebeurt dat bij professionele organisaties (boekenuitgevers, media, bedrijven, internetsites, enz.) die het auteursrecht schenden door gratis over te nemen.

Indien u denkt dat een professionele fotograaf moeilijk gaat doen, dan is een oplossing de betreffende persoon (vaak staat op de achterkant van de originele foto zijn copyright) om toestemming te vragen voor publicatie in een verenigingsblad. De meesten gaan akkoord als hun naam in de publicatie (Foto van ....) in een clubblad wordt gezet.

Een andere (illegale) oplossing is de foto te bewerken, bij te snijden of   anderszins onherkenbaar te maken t.o.v. het origineel. De betreffende fotograaf en belangenorganisaties die het auteursrecht bewaken kunnen dan vaak ook niet meer achterhalen van wie de foto was. Maar dat is niet netjes.

Op internet kunt u overigens vaak achterhalen hoe je in dit soort gevallen daarmee moet omgaan. U kaart wel een zaak aan met voetangels en klemmen. Immers de ‘tegenpartij’ zal uiteindelijk toch naar de rechter moeten stappen om zijn gelijk te krijgen om een eventuele vergoeding te bewerkstelligen en er zal bewijs geleverd moeten worden.

De kosten van het aanspannen van een rechtszaak wegen vaak (zeker als het gaat om een klein verenigingsorgaan) niet op tegen de uiteindelijke opbrengsten. Wordt u benaderd door een beroepsfotograaf dan kunt u in onderhandelingen met hem of haar over de vergoeding.

Ons advies: indien u een auteursrecht onbewust schendt, wacht dan een eventuele claim af. Dat risico kan de vereniging toch wel lopen? Daarvoor is geen aparte stichting nodig met nog veel meer kosten. De betaling achteraf van een beeldrecht zal voor een verenigingsblad van kleine omvang bepaald niet groot zijn.Hooguit 40 euro. Maar nog beter is om – als u het weet – te verwijzen naar de eventuele bron (of in uw geval naar de oorspronkelijke beroepsfotograaf)

Maar u beslist zelf!