Het wil nog niet erg vlotten met het vinden van de juiste locaties voor nieuwe woonwagenstandplaatsen in Rotterdam. Uitbreiding is al toegezegd sinds de nationale ombudsman in 2017 vaststelde dat veel gemeenten – waaronder Rotterdam – woonwagenbewoners jarenlang hadden gediscrimineerd (*). Maar verder dan een verkenning naar nieuwe plekken is men tot nu toe niet gekomen. In het laatste officiële bericht van bouwwethouder Zeegers staat dat de verwachting is dat nu voor het einde van dit jaar dat onderzoek gereed is. Volgens ingewijden stuit men al jaren overal in de stad op bezwaren van omwonenden.

Wel zullen op zes bestaande woonwagenlocaties in Rotterdam (exclusief de Kievit) uitbreiding worden gerealiseerd tot maximaal twintig standplaatsen. In alle gevallen betreft dit koopwoonwagens. Uit het woonbehoefte-onderzoekt (2019) blijkt dat het merendeel van de woonwagenbewoners hieraan de voorkeur geeft. 80% van de huidige standplaatsen wordt verhuurd aan bewoners met een eigen koopwoonwagen.

Woonwagenbewoners die geen financiële middelen hebben om een eigen woonwagen te kopen kunnen een beroep doen op een standplaats met een huurwoonwagen. Woonwagenbewoners uit de sociale doelgroep krijgen voorrang bij het vrijkomen van een standplaats met een huurwoonwagen. De huurprijs van die standplaats valt dan binnen de sociale huurgrens. Er zijn in totaal 26 standplaatsen met een huurwoonwagen (verdeeld over zeven woonwagenlocaties).

(*) Het Europese College van de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat het beleid van gemeenten die ernaar streven om het aantal standplaatsen te reduceren tot nul, het zogeheten uitsterfbeleid, in strijd is met het grondwettelijk recht op gelijke behandeling. Dit beleid was dus ongrondwettelijk en discriminerend.