door Jan D. Swart

Op de plek van het voor sloop aangewezen Pompenburgflat aan het Hofplein komen drie grazige torenflats terug. Twee van maximaal 150 en één van 250 meter hoog. Bijelkaar goed voor 1300 nieuwe woningen. Opvallend is verder dat in de twee kleinere torens een prijsverschil zit. Eén volledige toren is voor de sociale tak van de Rotterdamse gemeenschap (huur), de ander voor merendeel koop. Vraag van SP-raadslid Jonker aan het stadsbestuur: ‘’Is het niet wenselijk dat een bijstandsmoeder en een bankdirecteur elkaar in de lift tegenkomen?’’

De SP wil de prijssegmenten sociaal,  midden, hoger en top namelijk mixen en daarmee dus ook de nieuwe bewoners. Jonker noemt dat ''het bevorderen van een evenwichtige diversiteit.'' Maar hij is realist genoeg om te weten dat de kopers van duurdere woningen dit niet willen, maar het ook niet zullen zeggen, redenen waarom projectontwikkelaars en woningcorporaties er niet aan beginnen, maar hij gooit wel het balletje op. Een handigheidje omdat hij maar al te goed beseft dat dit een tricky onderwerp is. Nu moet de werkelijkheid weer omzeild worden. 

‘’Te veel mensen met weinig financiële draagkracht in woonwijken zijn niet goed voor de diversiteit’’, schrijft hij in een brief aan het stadsbestuur. Om er aan toe te voegen: “’Maar evenzeer geldt dat cumulaties van financieel ruimer bedeelde huishoudens niet bijdragen aan een gewenste, uitgebalanceerde verscheidenheid.’’

Jonker heeft trouwens een eigen rekensom los gelaten op dat Pompenburgflat, dat nu bestaat uit 226 woningen. Al die 226 huurders mogen terugkeren. Weliswaar kleiner behuisd, maar voor dezelfde huur. Men ziet dat als een soort triomf.

In totaal worden er 1300 nieuwe woningen gebouwd. In vergelijking met nu is dat volgens Jonker dus een plus van 1074 woningen. En van die 1074 wil hij er dan óók nog eens 20% sociaal extra voor terug. Met andere woorden: naast de 226 huidige sociale woningen een bonus van 210.

En dat is niet de rekensom van Havensteder en van bouwwethouder Kurvers evenmin.