‘’Uit berichtgeving van De Telegraaf blijkt dat het geen probleem hoeft te zijn als pleegouders een strafblad hebben. Ook als zij in het verleden veroordeeld zijn voor een geweldsmisdrijf, kunnen zij nog steeds een ‘verklaring van geen bezwaar' krijgen en optreden als pleeggezin. Volgens emeritus hoogleraar Pedagogiek Jo Hermanns is dit onverantwoord’’.

Dat meldt het Rotterdamse raadslid Verweij (VVD) aan zorgwethouder Buijt met de toevoeging van diens standpunt: ‘’Kinderen met een heftig verleden kunnen onverwachts reageren, en daar moet je geen pleegouder tegenover zetten die in het verleden ook explosief heeft gereageerd. Ook volgens hoogleraar Marielle Bruining zou een veel strengere screening op zijn plaats zijn.’’

Wat de VVD wil is dat vanaf nu (nu Nederland keihard op de feiten is gedrukt) pleegouders met een strafblad (wegens geweldsmisdrijven) geen kinderen meer in huis mogen nemen. En dus vraagt Verheij of Buijt daar net zo overdenkt?

‘’Kinderen’’, schrijft Verheij, ‘’die naar een pleeggezin moeten, bevinden zich in een onvoorstelbaar kwetsbare positie. Ze worden bij hun biologische ouder(s) weggehaald omdat ze daar niet de zorg, liefde en bescherming krijgen die ze nodig hebben. Alleen als er sprake is van bijvoorbeeld verwaarlozing of mishandeling, ernstige ziekte van de ouders of gedragsproblemen van het kind, of een andere zeer onveilige situatie, zal een kinderrechter besluiten een kind gedwongen uit huis te plaatsen. Het pleeggezin moet een veilige omgeving zijn. Dat geldt natuurlijk voor iedere gezinssituatie, maar zeker ook voor een gezinssituatie waarin een kind gedwongen wordt geplaatst op last van de overheid. De biologische ouders moeten erop kunnen vertrouwen dat hun kind in goede handen is, en boven alles moet het kind een nieuwe kans krijgen om in een gezonde en beschermde omgeving op te groeien. Er kan geen enkel risico worden genomen ten aanzien van het pleeggezin waar het kind wordt geplaatst.’’