De maidenspeech van PVV-raadslid Maurice Meeuwissen, die gisteren voorafgaande aan de beëdiging van het nieuwe stadsbestuur voor tumult zorgde omdat hij niet één keer maar herhaaldelijk pleitte voor de-islamisering in Rotterdam, schijnt door de landelijke fractie te zijn geschreven. Met bovendien de eis geen letter aan de tekst te wijzigen.
De PVV in Den Haag vond dat het tijd werd dat Meeuwissen ''eindelijk zichtbaar werd in Rotterdam.'' Hij had zich tot nu toe geen moment bemoeid met de beraadslaging en nergens het woord over gevoerd. Bronnen dichtbij de kleine intieme fractie van de Rotterdamse eenmanspartij zeggen zelfs dat het gisteren ‘’de laatste kans was voor Meeuwissen’’.
De PVV in Den Haag schijnt hem na zijn conflict met (en het daarop volgende ontslag van) twee burgerraadsleden op het matje te hebben geroepen en ook hebben ondervraagd of het waar is dat hij op enig moment los van de PVV ‘de fractie Meeuwissen’ wilde beginnen.
Maurice Meeuwissen, die kort na zijn ruzie met de twee beëdigde burgerleden Marjan Gonsalvez en Norbert Swaneveld, zijn huidige a-politieke en werkeloze levenspartner (vriend) aan een baan binnen de kleine fractie hielp, heeft dat dreigement in Den Haag ontkend.
Opvallend was dat gisteren zowel Nida-raadslid Ercan Büyükçifi als D66-fractievoorzitter Chantal Zeegers - twee milde mensen - hem gisteren op de man afvroegen of hij allemaal wel meende wat hij zei. Op zichzelf een vraag die men kan uitleggen op basis van normale verbazing, maar inmiddels blijkt dat er weldegelijk een verhaal achter hun opmerkingen zit. Meeuwissen heeft zich namelijk al eerder en vaker in kleine raadskring verexcuseert voor de harde standpunten van de PVV en zelfs letterlijk tegen verkenners en informateurs gezegd ‘’geen Wilders-fan te zijn.’’
Hij kwam er zelfs tegenover een van hun eerlijk vooruit dat zijn eigen vader om die reden niet op hem had gestemd.
Sommige raadsleden weten dit. In de koffiekamer van het stadhuis zit Meeuwissen ook altijd heel gemoedelijk in de buurt van de raadsleden van Denk en Nida, zelfs vaker dan bij raadsleden van andere partijen en opvallend nooit in de buurt van Leefbaar.
Tot gisteren was in elk geval het algemene oordeel dat men Meeuwissen ‘’eigenlijk best een even aardige als zenuwachtige man’’ vond. Daarom kwam de maidenspeech (de eerste die sinds de beëdiging van de nieuwe raadsleden zonder applaus eindigde) voor enkele raadsleden als een verrassing.
Overigens verschilde de toon van Meeuwissen niet veel van die van Kuzu eerder op de middag. Ook hij was agressief. Opvallend dat dit toen bij de PvdA, D66 en De Partij van de Dieren wel in goede aarde viel, hoewel Co Engberts, de nieuwe fractievoorzitter van de Partij van de Arbeid, uiteindelijk – na Meeuwissen drie keer te hebben geïnterrumpeerd – als enige eerlijk toegaf dat de woorden van Denk ook niet altijd deugen.
Meeuwissen, die een zwak speecher is, zijn teksten zonder schwung voorleest en niet kan improviseren, spoot eenzelfde vracht aan gal de raadszaal in als twee uur eerder Kuzu. Hij gebruikte de door Den Haag geschreven kreten als:
‘’Handjeklap.’’
‘’Een neo-liberaal akkoord in een duurzaamheidsverspakking.’’
‘’Vijf miljoen om ego’s in stand te houden.'' (vier wethouders te veel).
‘’Daar zitten de vier vingers van Erdogan.’’ (wijzend naar de vier raadsleden van Denk)
‘’Leefbaar schurkt in de oppositie naar Denk. Pim draait zich om in zijn graf.’’
‘’Denk zoekt vooral verbinding met Ankara.’’
“De bakfiets-islam-coalitie.’’
Er werd één keer hard gelachen. Dat was toen Meeuwissen de gulden noemde in plaats van de euro.
Gehuild werd er ook. Dat was toen de Denk-leiders Van Baarle en Kuzu, die hun spreektijd aan het begin van de middag hadden opgesoupeerd, nog heel even gelegenheid kregen om aan de burgemeester te vragen ‘’afstand te nemen’’ van het pijnlijke woord de-islamisering. Dat deed Aboutaleb binnen de vrijheid van meningsuiting niet.
PVV-leider moest dit zeggen, laatste kans
6 July 2018, 01:01 uur
Algemeen