Lisplein (Afl 25)

9 May 2021, 05:45 uur
Rotterdam & Regio
mainImage

Rotterdam heeft een rijke historie en die is uiteraard onuitputtelijk. Iedere dag opnieuw wordt het verleden aangevuld met tal van kleine feiten. Via beeld en tekst voegen zij iets toe aan onze gemeenschappelijke (contemporaine) geschiedenis. Journalisthistoricus Joris Boddaert beschrijft iedere zondag in deze rubriek een Rotterdamse foto. Meestal is het fotografisch beeld onbekend en van langer geleden.
Reacties: [email protected]

Lisplein

Fotograaf  M.A.J. Hanse hanteert op het juiste moment zijn camera en geeft een sfeervolle blik op Rotterdams tweede bevrijdingsdag 8 mei 1945. Wij zien een colonne lichte pantserwagens het Lisplein passeren. Wat zitten de vier Canadese militairen er ontspannen bij. De chauffeur draagt een fraaie zonnebril. Het is opvallend dat zij voornamelijk door jeugdigen worden toegejuicht. Wij zien geen mannen, want velen zijn met de razzia (november 1944) weggevoerd naar Duitsland. Het staat vast  dat de meesten - zichtbaar op deze foto - niet meer in leven zijn. Op heel wat bevrijdingsfoto’s zijn de Canadese tanks beladen met blije, veelal jeugdige Rotterdammers, vooral jongedames. Dáárom kies ik voor deze foto. Prachtig hoe één van die twee meiden links vooraan - staande op de weg -  verwachtingsvol haar lijf schuin naar rechts buigt om maar niks van het spektakel te hoeven missen. Wellicht ‘jumpt’ zij tien seconden later wel op één van de patrouillewagens. Zoals de jongens pal vooraan de stoet verwelkomen met wapperende rechter arm. Pathetisch.

Wat moet het verschijnen van deze vredebrengers een zalig gevoel geschonken hebben aan deze buurtbewoners in Rotterdam-Noord.

Ik kreeg de foto in 1988 van Rob Feringa, medewerker van het Gemeentearchief. Heb de print uiteraard bewaard. Wanneer ik deze foto zo bekijk, denk ik onwillekeurig aan Covid-19. In welke maand en in welk jaar worden wij met ons allen opnieuw ‘bevrijd’? De vergelijking gaat volledig mank, en tóch komt het bij mij op. Dat is juist zo griezelig. Opkomende gedachten zijn onbeheersbaar.

De bebouwing, zo duidelijk zichtbaar, is in de 76 jaar totaal niet veranderd. Dat is waarlijk uniek voor onze stad. Ik heb de situatie ter plekke 1 mei jl. grondig bekeken. Met de foto in mijn hand. De colonne rijdt het Lisplein op richting Gordelweg. Het huizenblok, rechts, op de hoek met de Delfgaauwstraat, oogt nog steeds zo. Op de achtergrond liggen de Bergselaan en de Schiebroekselaan. Ook deze huizenblokken staan er nog precies zo bij. Het weggedeelte dat wij zien was indertijd bijna twee keer zo breed. Logisch, er bestonden in 1945 geen parkeervakken. Het is belangrijk dat wij ieder jaar rond 5 mei eventjes stil staan bij de bevrijding. Ik denk dat wij daar pas in 2045 mee gaan stoppen. Honderd jaar later! Heus, dan is iedereen die de bevrijding  bewust heeft meegemaakt, dood. Op die ene 108-jarige na…