'Rotterdam niet één grote Pauluskerk svp'

16 August 2018, 02:15 uur
Algemeen
mainImage
Digitaal Dagblad
Afbeelding is niet meer beschikbaar

Leefbaar Rotterdam houdt zijn hart vast dat het Rijk en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten Rotterdam opnieuw ruim zal betrekken in de opvang aan uitgeprocedeerde asielzoekers.

Hoewel Den Haag nog geen beslissing genomen heeft en er geen zicht op aantallen is, heeft het nieuwe college via burgemeester Aboutaleb laten weten dat Rotterdam – bij aanwijzing en voldoende geld – opnieuw voor onderdak zal zorgen.

De reden waarom Leefbaar Rotterdam hier tegen is, valt terug te lezen in de buitengewoon lange brief die raadslid Michel van Elck op 16 juli jl. schreef met het verzoek om veto en waarop nu een buitengewoon kort (‘’bijna bits”, zegt men in Leefbaarkringen) antwoord volgde: Nee.

‘’Maak van Rotterdam niet één grote Pauluskerk; geen bed, bad, brood in Rotterdam’’, luidde het standpunt van Leefbaar. “In april 2015 sloten de toenmalige, in kabinetscrisis verkerende, regeringspartijen WD en PvdA een asielakkoord. Met dit asielakkoord werd Rotterdam door het kabinet aangewezen als één van de vijf steden in Nederland die uitgeprocedeerde asielzoekers (illegalen dus) onderdak moest gaan bieden door middel van bed, bad en brood. Al bleven in de praktijk ook een aantal niet aangewezen steden later voor opvang zorgdragen.

Toenmalig Staatssecretaris Dijkhoff zag drie jaar geleden, na een bezoek samen met Burgemeester Aboutaleb aan de Pauluskerk, de Pauluskerk als het landelijk voorbeeld. Via de Pauluskerk zouden er namelijk veel illegalen terugkeren naar het land van herkomst. Eén telefoontje ter verificatie aan Leefbaar Rotterdam was destijds genoeg geweest om dit mega grote misverstand uit de wereld te helpen. De Pauluskerk, het troetelhuis voor illegalen, zorgt namelijk helemaal niet voor terugkeer maar zorgt voor een aanzuigende werking van nog meer kansloze asielzoekers naar onze stad.

Drie jaar later, in de afgelopen periode ook door Leefbaar Rotterdam diverse keren aangekaart, wordt dit beeld ook bevestigd. Er zijn vanuit Rotterdam nauwelijks illegalen teruggekeerd en de belastingbetaler in onze stad heeft in drie jaar een bedrag van bijna 5 miljoen euro mogen ophoesten voor illegalen die ieder middel aangrijpen om maar niet te hoeven te vertrekken naar het land van herkomst.

Het veelgehoorde excuus dat deze mensen “niet terug kunnen” is aantoonbare flauwekul: vrijwel geen van de betrokkenen komt in aanmerking voor een buitenschuldverklaring/vergunning. Illegalen zijn geen slachtoffers, maar calculerende daders die willens en wetens Nederlandse wetgeving en rechterlijke uitspraken aan hun laars lappen.

Leefbaar Rotterdam is altijd glashelder geweest: na afwijzing moeten illegalen direct terugkeren naar het land van herkomst. Afwijzing hoort namelijk ook bij de spelregels van de asielprocedure. Zolang opvang geboden wordt is er voor illegalen geen enkelereden om het land te verlaten. En zorgt dit ook, zoals al aangegeven, voor een aanzuigende werking van alleen nog maar meer illegalen.

Daarnaast zorgt illegaliteit (en het gedogen hiervan) voor problemen als criminaliteit, overbewoning, huisjesmelkerij, illegale tewerkstelling, uitbuiting en mensensmokkel. En kost het de samenleving, de belastingbetaler dus miljoenen en miljoenen euro’s. Desalniettemin heeft ook het huidige kabinet weer een gedoogbeleid met betrekking tot illegaliteit. En wil dit kabinet acht zogenaamd Landelijke Vreemdelingen Voorzieningen (LW’s) gaan oprichten in samenwerking met gemeenten.

Aangezien Rotterdam de afgelopen járen al duizenden asielzoekers heeft moeten opvangen vanwege de open grenzen in dit land en de bizarre landelijke verdeelsleutel waarbij het aantal op te vangen asielzoekers afhankelijk is van het inwonersaantal van een stad/dorp. Rotterdam een AZC heeft en er verder nog (integratie)problemen genoeg zijn in onze stad die opgelost moeten worden, moet Rotterdam wat Leefbaar betreft nu dan ook ontzien worden. Oftewel geen opvang meer van illegalen in onze stad. Geen landelijke Voorziening. Geen bed, bad en brood. Rotterdam moet niet één grote Pauluskerk worden waar vanuit alle hoeken en gaten illegalen naar toe komen.’’