Sportclub Feyenoord heeft zich zaterdag via een 4-2 zege op DHSC uit de modder gezogen en dat zou men misschien wel eens de start kunnen zijn voor een inhaalrace. In elk geval was het de eerste seizoenoverwinning en een liftje op de ranglijst.

Het was wel een cadeau, want de Utrechters stonden bij de rust nog met 1-2 voor en toen was er voor hen ook geen vuiltje aan de lucht. Sterker nog: Feyenoord zwijnde, want als DHSC zin en ambitie zou hebben gehad in een vroeg feestje was het toen al 1-4 of 1-5 geweest. Feyenoord rammelde, maar het herstel daarna was opzienbarend.

Voor rust scoorde Junior Obiku de gelijkmaker (1-1), nadat de Utrechters via Bal de leiding hadden genomen. Het was een kort moment van gelukzaligheid voor Feyenoord, want daarna kwam de 1-2 voor rekening van Najah – de regisseur bij DHSC.

Vijfenveertig slotminuten van rehabilitatie waren nodig om te voorkomen dat Feyenoord verder zou afglijden op de ranglijst. Met dank aan opnieuw Junior Obiku, die al vrij snel en fraai het dak van het doel zocht en vond (2-2). Hij was knap lastig zaterdag voor DHSC, dat hem even later ook in wanhoop onderuit moest halen. Daarmee legde Junior Obiku ook de basis voor het derde doelpunt, want de toegekende strafschop werd feilloos door Quincy Oosterom benut: uitgekiend in het hoekje. Maker van de latere 4-2 was nieuweling Rahli. Zijn majestueuze stiftje kreeg applaus.

Weinige Rotterdammers zullen er zaterdag op Varkenoord trouwens bij hebben stilgestaan maar ooit heette Feyenoords tegenstander DHSC gewoon DOS, dat in 1958 nog kampioen van Nederland werd met Hans Kraay senior als stopperspil. DOS ging in 1970 samen met Velox (de startclub van Willem van Hanegem) en Elinkwijk (de startclub van Reinier Kreijermaat) op in FC Utrecht. Later zou DOS - inmiddels als amateurclub - met Holland en Stichtse Boys fuseren. In het eerste elftal van DHSC speelde zaterdag Rodney Sneijder mee, de broer van Wesley. Ook de oud-international komt uit DOS. De accommodatie van DHSC draagt zijn naam.

Capelle

Ook ’s Gravenzande genoot zaterdag van zijn eerste punten, met dank aan Capelle waarvan menige speler zichzelf op de terugreis impotentie zal hebben verweten. Er zat geen veertje in de aanval, terwijl die toch onophoudelijk getriggerd werd door miskleunen, misverstandjes en gaatjes bij ’s Gravenzande. Maar doelpunten, ho maar.

Zelfs die van Kevin de la Parra na pakweg een half uur was Capelle niet gegund. Assistent-scheidsrechter Maas hield zijn vlag stokstijf omhoog, ook toen de spelers van Capelle van woede vlak voor zijn gezicht nerveus zijn adem roken. En wat er nu precies mis was met het doelpunt, behalve Maas, geen mens die het begreep.  

Wat dat betreft was ’s Gravenzande bemazzelder en doeltreffender. Eén mogelijkheid, één doelpunt. De gelukkige was Samet Dag uit een voorzet van Yordi Klepte. Zelden zo’n snoeiharde kopbal gezien.  

Extra frustrerend voor Capelle was dat het uiteindelijk verloor van een gehavend ’s Gravenzande, dat geen beroep kon doen op vaste krachten als Vermolen, Van Meerten en Belic. Niettemin: kansen zat. De voorzetten van Rutger de Bos waren talrijk en subliem. Maar niemand die profiteerde.

Bovendien trof Capelle ’s Gravenzande-doelman Jouvenaar in bloedvorm en was Pascal Broch een sta-in-de-weg bij pogingen van Kraaijeveld, Van la Parra en Agatowski. Weliswaar slepen ze hun potloden tot aan het puntje, maar zonder succes. Uiteindelijk moest de uit de kluiten gewassen verdediger Jelle Pollemans eraan te pas komen om in de 72e minuut de gelijkmaker in te koppen uit een van de vele hoekschoppen.

Moed putte Capelle er overigens niet uit. Want daarna waren de rollen een tijd lang omgedraaid met de mooiste offerte voor Boers, die net over de lat kopte. En omdat hem dat niet echt lekker zat deed hij het in de allerlaatste minuut nog eventjes over met een ontlading voor ’s Gravenzande tot gevolg (2-1). En Capelle? Bij het eindsignaal zag men een slachtveld. Liggende spelers. Zittende spelers met hun hoofd in hun handen en scheldende spelers, want scheidsrechter Elissen had zaterdag zin gehad in zo’n kleine honderd speelminuten. In het surplus viel die laatste treffer. 

Smitshoek

Ook in de 5e competitiewedstrijd van dit seizoen is Smitshoek nog ongeslagen gebleven. Achilles'29 werd zaterdagavond in Groesbeek door de ploeg van trainer Richard Middelkoop met 4-0 verslagen.

Hoewel gekwelde Achilles ’29 een aantal mogelijkheden kreeg, vooral via wat rommelige situaties voor de goal van Smitshoek, hoefde keeper Stef Doedée geen enkele keer echt in actie te komen. Het moet gezegd dat Achilles ’29 twee prima uit de kleedkamer kwam, waardoor ze in die fasen wat meer balbezit hadden. Maar verder dan de 16-meter kwam men niet echt.

Ruim een uur was Smitshoek de bovenliggende partij, met name ook doordat er steeds een vrije man aanspeelbaar was op het middenveld. Op die manier kon goed aansluiting gevonden worden op de 3-mans aanval en werden veel kansen gecreëerd. Dat begon al in de eerste minuut toen een scherpe voorzet van Juriën Reineta strak langs het doel maar net werd gemist door Bart Deprez en Ray Kroon.

Bart Deprez was overigens weer goed op dreef vandaag. Hij scoorde drie goals en het waren allemaal schoonheden. De 0-1 door een hele goede, snelle combinatie met Leroy Resodihardjo, de 0-2 uit een vergelijkbare situatie, nu na een mooi uitgevoerd ‘driehoekje’ in het 16-meter gebied. En de mooiste was misschien wel de 0-4 vlak voor tijd. Een verre voorzet van Juriën Reineta, fantastische aanname van Bart en een lob over de, overigens wat onzeker ogende, keeper van Achilles ’29. Enige smet was misschien het missen van een penalty (via de onderkant van de lat) door Bart Deprez bij een 0-2 stand.

Een ‘slechts’ 0-2 achterstand bij rust gaf de Groesbekers nog wel de hoop iets aan die stand te kunnen doen. Zo kwam men ook de kleedkamer uit. Iets feller dan Smitshoek, die eigenlijk vanaf dat moment iets te zakelijk speelden. Dylan Rovroy, centrale verdediger van Achilles ’29, schoof wat verder naar voren in een poging overwicht op het middenveld te creëren.

Na een kwartier in de 2ehelft was de pijp bij Achilles ’29 leeg. Zeker na de 0-3 door Juriën Reineta, die een penalty onberispelijk inschoot. De tweede helft verliep verder wat gezapig, niet heel spannend. En de al eerder genoemde 0-4 van Bart Deprez zorgde voor de eindstand, hoewel er nog wel wat mogelijkheden waren om de score verder op te voeren.