Theater van de Lach: ’Bassie dekt Adriaan’

31 January 2019, 23:58 uur
Algemeen
mainImage
Digitaal Dagblad
Theater van de Lach: ’Bassie dekt Adriaan’

door Jan D. Swart

Tijd winnen. Dat leek de afgesproken inzet, die waarschijnlijk met een mooie Chablis ergens in een mooi etablissement voor maatschappelijk verkeer door de coalitiepartijen was beklonken. Tijd winnen om Adriaan Visser, de coalitie en Feyenoord City te redden.

Men merkte donderdagavond aan de vasthoudendheid van alle sprekers uit het coalitiedistrict dat ze niet gediend waren van de snelheid waarmee 50Plus en Denk op jacht waren naar een raadsenquête over de misgelopen jaarlijkse erfpachtgelden uit het Schiekadeblok ter waarde van in elk geval 16 miljoen euro plus rente.

Raadslid Jan Willem Verheij (VVD) greep gelijk in toen Van Baarle (Denk) aan zijn filippica begon met woorden als ‘’puinhoop, schandalig, politieke doodzonde en het lijk in de kast.’’

‘’Hoeveel is er dan afgeboekt?’’, wilde Verheij weten om even later zijn eigen antwoord vastgesteld te krijgen: nul. Daarmee zaaide Verheij op buitengewoon handige wijze verwarring bij de niet cijferaars in de Raad, want hij sprak over het onroerend goed in het Schieblokblok, dat destijds voor 52 miljoen door de gemeente was gekocht terwijl het de helft waard was. Inderdaad: dan kan altijd nog weer gewoon 52 miljoen waard worden.

Met andere woorden: als er nu, in de gouden tijd van de steenbelegging, alsnog een (''dubieuze'') koper komt die 52 miljoen neertikt, is de miskleun weer glad gestreken. Maar daarmee niet de acht jaar lang misgelopen erfpachtcontributie van 16 miljoen euro.

De VVD was de hardste knokker om het aangevraagde debat van de oppositie te snoeren en de bespreking van het voor wethouder Adriaan Visser zo pijnlijke Rekenkamerrapport terug te brengen naar de plek waar het volgens raadslid Jan Willem Verheij thuis hoorde: de commissie. Wonderlijk, omdat de VVD in 2009 duidelijk afstand genomen had van de kreupele erfpachtconstructie. Dus als de liberalen nu - in 2019 - in de oppositie zouden hebben gezeten, hadden ze lachend gewapperd met het rapport en handenwrijvend gehakt gemaakt van Visser.

Nog wonderlijker, maar bezien in het licht van het toeval en het strakke staatsrecht onvermijdelijk, moest juist VVD-wethouder Bas Kurvers zijn collega Visser (D66) te vuur en te zwaar verdedigen. Adriaan Visser zat stilletjes naast hem, terwijl hij normaal zo stil niet is. ‘’Ik zit op mijn handen’’, sprak hij alleen na veel aandringen, maar het werd niet duidelijk of hij dat prettig vond of juist niet.

Als hoofdrolspeler in het financiële drama in 2009 was Adriaan Visser slechts ambtenaar van de gemeente Rotterdam en ambtenaren worden – zo luiden nu eenmaal de klassieke landelijke regels, die uit de tijd zijn - niet gehoord. Ambtenaren die in feite alles bepalen in een gemeente kunnen anoniem hun werk doen en anoniem fouten maken. Verantwoordelijk zijn alleen wethouders. In dit geval Bas Kurvers, die in 2009 nog heerlijk onbevangen student was en als sierlijke voetballer op Zuid en zoon van een beroemd CVV-er (uit de tijd van Arie van der Sluis en Jan Verhoeven) de velden in de ban van de betovering bracht.

Gesloten rijen

De coalitie sloot zoals was te verwachten vroegtijdig de rijen. Bovendien op slimme wijze, want ze schoven alle ballen vooruit. Niemand zei: de erfpachtconstructie van Adriaan Visser en Carl Berg (nu N.V. Stadion Feyenoord) was destijds een pronkstuk. Maar men zei evenmin: wat een gedrocht.

De VVD hield vast aan het staatsrecht door Adriaan Visser niets te willen laten zeggen, D66 liet regeltjeskampioen De Roon het proces bewaken, de PvdA pruttelde gewiekst net zo lang tegen 50Plus aan tot de ouderenpartij geen debatminuut meer over had n ook het CDA en GroenLinks sleepten het hele vraagstuk naar de commissie, waar ze het dan zogezegd''zwaar zouden gaan bestuderen''.

In werkelijkheid hopen ze natuurlijk dat de storm afneemt en dat zich in het gunstigste geval een bevriende vastgoedjongen meldt ''voor wie de gemeente altijd erg lief is geweest'' en die met een monsterbod op het Schiekadeblok de oud-directeur van het OBR en de stimulator van de afbraak van De Kuip de helpende hand wil bieden. Dixit: de boze belastingbetalers, waaraan de op dit punt altijd scherpe politieke partijen als GroenLinks en Partij van de Arbeid binnen de coalitie geen boodschap hebben.
Daar slaapt Kevin van Eikeren (PvdA) trouwens slecht van.

En Denk? Denk bleef roepen ‘’dat de Rekenkamer door de coalitie kaltgestellt was, dat de boodschapper van het nieuws door het slijk was gehaald, dat er sprake was geweest van Poetineriaanse tactieken, dat er kulargumenten werden gebruikt’’ en tenslotte ‘’dat Bassie Adriaan moest dekken.’’ Maar dat had de oude nestor van de Raad Dries Mosch - die net als oud-burgemeester Bram Peper een deel van de raadsvergadering bijwoonde - bij wijze van grap al eerder geroepen.
En 50Plus? Die had geen spreektijd meer.

Aart van Zevenbergen

Van de oppositiepartijen was Leefbaar Rotterdam opmerkelijk mild. Fractievoorzitter Eerdmans was alleen maar gefocusseerd om Adriaan Visser uit zijn tent te lokken, maar verder dan ‘’ik zit op mijn handen’’, kreeg hij er bij de wethouder niet uit.
Aart van Zevenbergen van de SP was harder. Hij sprak over Adriaan Visser in termen als ‘’macho, hardleers en obsessief’’ en zei boos te zijn dat er zoveel belastinggeld was gekwanseld. Met het oog op Feyenoord City en het Warmtebedrijf voegde hij eraan toe: ‘’Ik zie een rode lijn.’’
Visser mocht zich niet verdedigen.
Toch keek burgemeester Aboutaleb een keer duidelijk in zijn richting, zo van: als je wilt, ga je gang.
Visser deed het niet.